خواص فیزیکی-مکانیکی هیدروژلهای آلژینات: اثر غلظت عامل شبکه ی کننده و زمان ژل شدن
- سال انتشار: 1404
- محل انتشار: چهاردهمین کنفرانس ملی مهندسی نساجی ایران
- کد COI اختصاصی: NTEC14_173
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 59
نویسندگان
گروه مهندسی شیمی و پلیمر، دانشگاه یزد، یزد
گروه مهندسی فناوری نساجی، دانشکده نساجی، دانشگاه یزد، یزد
گروه مهندسی شیمی و پلیمر، دانشگاه یزد، یزد
گروه مهندسی فناوری نساجی، دانشکده نساجی، دانشگاه یزد، یزد
چکیده
هیدروژلهای شبکه ای آبدوست هستند که می توانند مقادیر زیادی آب جذب کنند و در کاربردهای زیست پزشکی از جمله مهندسی بافت، دارورسانی، ترمیم زخم و حسگرهای زیستی استفاده می شوند. ویژگی های کلیدی هیدروژل ها شامل توانایی تقلید از ماتریکس خارج سلولی (ECM)، انعطاف پذیری بالا و پایداری مکانیکی است. هیدروژل ها بر پایه ی آلژینات به عنوان یک پلیمر طبیعی به دلیل زیست سازگاری، عدم سمیت، تجزیه پذیری آنزیمی، قابلیت ژل شدن ملایم با افزودن کاتیون هایی مانند کلسیم و هزینه نسبتا پایین به طور گسترده ای در تولید داربستهای زیست پزشکی استفاده می شود. آلژینات یک پلی ساکارید آنیونی استخراج شده از جلبک های دریایی است که از واحدهای اسید مانورونیک و گولورونیک تشکیل شده است. این ماده با پیوندهای یونی بین گروه های کربوکسیلات آن و یک عامل اتصال عرضی کاتیونی ساختار ژل مانندی ایجاد می کند. در این راستا، خواص فیزیکی-مکانیکی و در نتیجه کارایی هیدروژل ها بر پایه ی آلژینات به عنوان داربست به شدت تحت تاثیر میزان عامل شبکه کننده و زمان ژل شدن است. در این پژوهش، اثر میزان CaCl۲ به عنوان عامل شبکه کننده و زمان فرایند ژل شدن بر میزان تورم، آب زدایی، خواص رئولوژیکی و استحکام فشاری هیدروژل آلژینات بررسی شد و مقدار مناسب آنها جهت کاربرد هیدروژل به عنوان داربست برای بازسازی سلول های عصبی معرفی شد.کلیدواژه ها
هیدروژل آلژینات, داربست, خواص فیزیکی-مکانیکیمقالات مرتبط جدید
- راهکارهای طراحی مسیر میدان امام حسین (ع) تا خیابان سبلان با رویکرد پیاده محوری
- واکاوی فضایی زیست پذیری شهری با رویکرد توسعه پایدار (مورد مطالعه: شهر رشت)
- تلاقی برنامه ریزی شهری و ورزش همگانی: تحلیل نظری و رویکردهای نوین
- پیوند مکان سوم و خلاقیت در طراحی فضاهای شهری
- تاثیر تنش های زیستی و غیر زیستی بر درختان شهری
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.