طراحی شیوه نامه معنویت درمانی مبتنی بر صبر برای زنان اقدام کننده به خودکشی با الهام از آموزه های قرآنی

چکیده سابقه و هدف: سلامت معنوی در کنار سلامت جسمی، روانی و اجتماعی یکی از چهار بعد اساسی سلامت است که سازمان جهانی بهداشت بر آن تاکید دارد. پاسخ ندادن به نیازهای معنوی از عوامل موثر بر گرایش افراد به خودکشی است و شناسایی این نیازها برای پیشگیری از خودکشی ضروری به شمار می آید. این پژوهش با هدف طراحی شیوه نامه معنویت درمانی مبتنی بر صبر به عنوان یکی از نیازهای معنوی مهم این بیماران بر اساس آموزه های قرآنی انجام شد. روش کار: این مطالعه کیفی و توصیفی - اکتشافی درباره ۳۰ زن ۱۸ تا ۶۰ ساله اقدام کننده به خودکشی با مسمومیت در بیمارستان خورشید اصفهان در سال ۱۴۰۳ اجرا شد. داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته جمع آوری و با روش تحلیل محتوای آنلز تحلیل شد. سپس مفاهیم مرتبط با صبر از قرآن و تفسیر المیزان با الگوی برداشت مفاهیم روان شناسی از متون دینی پسندیده استخراج شد و در تدوین شیوه نامه درمانی به کار رفت؛ سپس شیوه نامه با نظر کارشناسان و به روش دلفی بررسی و اصلاح شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده اند. یافته ها: نتایج نشان داد زنان نیازهای معنوی رفع نشده ای دارند که صبر دومین نیاز این گروه از نظر فراوانی است. با توجه به قرآن، مفهوم صبر فعالانه، صبر جمیل و مصابره با هدف رفع نیازهای بیماران در شیوه نامه درمانی به زبان ساده برای آنان ارائه شد. این شیوه نامه شامل هفت جلسه است که در هر یک مفهومی از صبر و کاربرد آن با شاخص های قرآنی بررسی و تمرین هایی برای تقویت آن ویژگی ارائه شد. نتیجه گیری: این پژوهش نشان می دهد که استفاده از مفاهیم قرآنی در مداخله درمانی می تواند درک معنوی و استقامت بیماران را تقویت کند. علاوه براین، رویکردهای معنوی - دینی در ارتقای سلامت معنوی و کاهش مشکلات گروه های آسیب پذیر، کاربردی و موثر است. کلمات کلیدی: اقدام به خودکشی تاب آوری روان شناختی روان شناسی سلامت زنان سلامت معنوی مذهب