بررسی مفاهیم و مبانی شرط در حقوق مدنی ایران
- سال انتشار: 1404
- محل انتشار: دهمین کنفرانس بین المللی علوم انسانی، حقوق، مطالعات اجتماعی و روانشناسی
- کد COI اختصاصی: HLSPCONF10_128
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 26
نویسندگان
دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، وکیل پایه یک دادگستری
چکیده
شرط به تبع بطلان و انحلال عقد مشروط باطل و زائل می شود، لیکن طریق مستقل زوال شرط، با صرف نظر از آن توسط مشروط له صورت می گیرد. با توجه به اهمیت اسقاط شرط، به ویژه از حیث قلمرو و آثار، و سکوت قانون نسبت به زوایای مختلف این موضوع، پژوهش حاضر درصدد تحلیل و تبیین ساختار، ماهیت، قلمرو و آثار شرط می باشد. از حیث ماهیت، در شرط به نفع طرفین، هر یک قادر ت ایقاع ساقط کند. مضافا خراضی منحل می شود و می توان آن را اقاله دانست. با صرف نظر از شرط صحیح، عقد به حالت اطلاق باز می گردد و در صورت مغایرت شرط صریح با ضمنی، به ترتیب شرط ضمنی عرفی و سپس قانونی (قانون تکمیلی) جایگزین می شود. صرف نظر از شرط باطل، اسقاط به معنای مصطلح نیست، بلکه رضایت به عقد بدون شرط است. اسقاط شرط مبطل و حتی تراضی طرفین در این باره، موجب تصحیح عقد باطل نیست، لیکن این توافق، انشاء عقد جدید با مفاد پیشین، بدون آن شرط تلقی می گردد.کلیدواژه ها
شرط, شروط صحیح, فایده شرط, شرط ضمن عقد, شرط صفت, شرط فعل, شرط نتیجهاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.