تفاوت بین انحلال، فسخ و باطل شدن در حقوق ایران
- سال انتشار: 1404
- محل انتشار: دهمین کنفرانس بین المللی علوم انسانی، حقوق، مطالعات اجتماعی و روانشناسی
- کد COI اختصاصی: HLSPCONF10_051
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 102
نویسندگان
دانشگاه آزاد اسلامی واحد غرب تهران، تهران، ایران
چکیده
بعد از اختتام قرارداد بین دو یا چند طرف، گاهی اوقات به دلیل وقوع رویدادهای خاص ممکن است منتهی شود. با این حال، انحلال قرارداد همیشه به دلیل تخلف یکی از طرفین نیست. ممکن است بر اساس شرایط خاصی از جمله تخلف طرف سوم، عدم انجام یکی از طرفین تعهدات یا شرایط طولانی قرارداد باشد. بنابراین، گزینه انحلال (فسخ) نباید صرفا به تخلف یکی از طرفین قرارداد مرتبط شود. در هر صورت، یک قرارداد می تواند به صورت یکجانبه، با توافق مشترک یا حتی بدون نیاز به هیچ توافق یا اراده ای منتهی شود و می تواند به صورت خودکار منتهی شود. انحلال، باطل شدن و فسخ سه مفهوم مهم در زمینه قراردادها هستند. این سه اصطلاح ممکن است مشابه به نظر برسند، اما در عمل حقوقی کاملا متمایز هستند. از آنجا که قراردادها اغلب موضوع انحلال، فسخ یا باطل شدن هستند، حائز اهمیت است که این مفاهیم را به خوبی درک کرده و بتوانیم آن ها را از یکدیگر تمایز دهیم.کلیدواژه ها
فسخ, انحلال, باطل, قرارداداطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.