زهد در نهج البلاغه و تصوف
- سال انتشار: 1404
- محل انتشار: بیست و هشتمین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در علوم و فناوری
- کد COI اختصاصی: EMAA28_040
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 16
نویسندگان
تهران
چکیده
زهد، به معنای رهایی از وابستگی به دنیا و تعلقات مادی، در نهج البلاغه با تاکید فراوانی مطرح شده است. زهد، در واقع، به معنای ساده زیستی و عدم غرق شدن در تجملات و زینت های دنیایی است. امام علی (ع) در نهج البلاغه، زهد را نه تنها به عنوان یک فضیلت اخلاقی، بلکه به عنوان یک ضرورت برای رسیدن به مقام قرب الهی و سعادت اخروی معرفی می کند. وی در سخنان خود، نمونه های عملی از زهد را ارائه می دهد و به اهمیت آن در زندگی فردی و اجتماعی تاکید می کند. همچنین، زهد در نهج البلاغه، به عنوان یک زمینه برای رشد معنوی و حرکت به سمت کمالات اخلاقی نیز مطرح شده است. زهد در تصوف به معنای ترک دنیا و تعلقات آن، و تمرکز بر معنویات و ارتباط با خداوند است. در تصوف، زهد به عنوان یک مقام از مقامات عرفانی و راهی برای رسیدن به خداوند تلقی می شود. این مقام در تصوف، به درجات مختلفی وجود دارد و صوفیان در مسیر زهد، به تدریج از تعلقات نفسانی و دنیایی رهایی می یابند و به مقام والاتری از معرفت و قرب الهی دست می یابند. در عرفان و تصوف، زهد به عنوان یک مفهوم کلیدی مطرح است و صوفیان، برای رسیدن به این مقام، به تلاش های معنوی و اخلاقی زیادی مبادرت می کنند. زهد در تصوف به معنای ترک دنیا و تعلقات آن، و تمرکز بر معنویات و ارتباط با خداوند است. در تصوف، زهد به عنوان یک مقام از مقامات عرفانی و راهی برای رسیدن به خداوند تلقی می شود. این مقام در تصوف، به درجات مختلفی وجود دارد و صوفیان در مسیر زهد، به تدریج از تعلقات نفسانی و دنیایی رهایی می یابند و به مقام والاتری از معرفت و قرب الهی دست می یابند. در تصوف، زهد نه تنها ترک دنیا و تعلقات آن است، بلکه به معنای نیل به مقام والاتری از معرفت و قرب الهی نیز می باشد. صوفیان در مسیر زهد، به تدریج از تعلقات نفسانی و دنیایی رهایی می یابند و به مقام والاتری از معرفت و قرب الهی دست می یابند. زهد در تصوف، نه تنها ترک دنیا و تعلقات آن است، بلکه به معنای رسیدن به مقام والاتری از معرفت و قرب الهی نیز می باشد. صوفیان در مسیر زهد، به تدریج از تعلقات نفسانی و دنیایی رهایی می یابند و به مقام والاتری از معرفت و قرب الهی دست می یابند. .کلیدواژه ها
زهد،تصوف،نهج البلاغه، عرفان اسلامیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.