واکاوی اثر ناگویی خلقی،سبک های دلبستگی و ترومای کودکی بر افسردگی

هدف از مقاله حاضر با عنوان بررسی نقش ناگویی خلقی،سبک های دلبستگی و ترومای کودکی بر افسردگی میباشد. به عبارت دیگر ناگویی خلقی،سبک های دلبستگی و ترومای کودکی چه اثری بر افسردگی دارد. روش تحقیق در این پژوهش تحلیلی-توصیفی و کتابخانه ای است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که ناگویی خلقی،سبک های دلبستگی و ترومای کودکی هر کدام از منظری بر افسردگی اثر گذار است به نحوی که هر چه قدر ناگویی خلقی بیشتر باشد افسردگی بیشتر خواهد بود و ناگویی خلقی با افسردگی رابطه ای مثبت دارد. از طرف دیگر مشخص گردید بین سبک های دلبستگی و افسردگی نیز رابطه وجود دارد به شکلی که اگر فرد سبک دلبستگی ایمن داشته باشد پیش بینی میشود در برابر افسردگی مقاوم باشد و اگر سبک های دلبستگی نا ایمن باشد فرد شکنندگی بیشتری مقابل افسردگی دارد . رابطه ترومای کودکی با افسردگی نیز رابطه معنا داری به نظر میرسد به این معنا که هر چه قدر تروماهای کودکی شدید تر باشد شکنندگی مقابل افسردگی نیز بیشتر است .

کلیدواژه ها:

افسردگی ، ناگویی خلقی ، سبک های دلبستگی ، ترومای کودکی