عبدالعظیم قریب و جایگاه وی در ادب معاصر ایران

تاریخ علوم و معارف در ایران زمین، پدیده ای نیست که برای باور و اثبات آن نیازمند کاوش ها و ارایه اسناد و دلایل باشیم . چرا که از روزگار باستان تا امروز، این قوم همواره در دانش انوزی کوشیده اند و فصل تربیت و پرورش فرزندان، از فصول مهم و پراهمیت زندگیایرانیان بوده است و مردم ما از نخستین روزهایی که ق دم به عرصه تمدن نهاده است، نسبت به علوم و آموزش توجه شایانی نموده است و پیوسته دانش و فرهنگ از دوست داشتنی های آنان بوده و در رواج و گسترش آن کوشیده اند.« زرتشت » پیامبران باستان به تعلیم کودکان از پنج سالگی سفارش فرموده است و هخامنشیان را نیز به این زیور، خوش نام دانسته اند که فرزندان خویش را از پنج سالگی تا بیست و پنج سالگی به مربیان می سپاردند تا ایشان را دانش و خرد بیاموزند و در میانمتصرفات خویش در فراتر از مرزها به دنبال دانش های ناشناخته بوده اند تا علوم روزگار را حتی از دشمنان فرا بگیرند . سقوط دولت های آشور و مکده به دولت هخامنشیان سرفصلی شد برای ورود دانش هاییی از قبیل : حکمت، نجوم، ریاضی و طب . و هم این گونه بود پس ازسلطه ایران بر یونان تا از این راه حکمت و طب یونانی به ایران راه یاب و فتح سرزمین و تمدن مصر باستان مقدمه ای شد تا کیمیا و اخترشناسی و طب به جام هموار تشنه دانشمندان سرزمین ماه را بجوید.