تحلیل مذهب در شعر طاهره صفّارزاده

هدف این مقاله، بررسی نمودهای مذهب در اشعارصفّارزاده است . از این رو، اشعار چهار دفتر شعری که شامل «مردان منحنی»، «روشنگران راه»، «دیدار صبح» و «هفت سفر» است، در محور ها ی گوناگون بررسی می شود . با توجه به این که تکامل جامعه در گرو تحقّق دین جامعی ست و در قرآن نیز آمده «الادین عندا... الاسلام»، این دین زمانی می تواند تحقّق یابد که در بطن زندگی فردی و اجتماعی انسان ها تبلور یابد و یکی از افراد جامعه همانا هنرمندان هستند. صفّارزاده هم از شعرایی است که به خوبی از عهده ی چنین امر خطیری برآمده است .یکی از محورهای اندیشه های صفّارزاده که عمیقاً به آن پرداخته، مذهب است . پژوهش نشان می دهد وی به مذهبی سطحی که شامل اصول خشک باشد بسنده نمی کند . به عبارتی این شاعر هرگز مذهب رابرای خود م ذهب نخواست . مذهبی که وی مطرح می کند به واقع مذهبیاست آمیخته با انواع بهره وری از آیات قرآن و نیز روایات . مذهبی است که در کنار ایفای نقش وحیانی خود، در تقابل با عصر رایانه قرار می گیرد . تازگی کلام وی در استفاده از مذهب، در این است که مذهب را با جلوه هایی پ یوند می دهد که شاید کمتر شاعری ازامکانات این نوع شعر بهره برده باشد.

کلیدواژه ها:

صفّارزاده ، مذهب ، محتوا