اثربخشی ذهن آگاه بر کاهش استرس مزمن در کارکنان مراقبت های درمانی

استرس شغلی یکی از مهم ترین عوامل تهدیدکننده سلامت روانی و جسمانی پرستاران به شمار می رود که می تواند بر کیفیت مراقبت های ارائه شده و رضایت شغلی آنان تاثیر منفی بگذارد. با توجه به اهمیت این موضوع، روش های مختلفی برای کاهش استرس و بهبود تنظیم هیجانی پرستاران مورد بررسی قرار گرفته است که از جمله موثرترین آن ها آموزش ذهن آگاهی است. ذهن آگاهی، به عنوان یک مهارت تمرکز بر لحظه حال و پذیرش بدون قضاوت، توانسته است در کاهش استرس، اضطراب و فرسودگی شغلی نقش موثری ایفا کند. پژوهش های متعددی نشان داده اند که آموزش های مبتنی بر ذهن آگاهی، با تقویت مهارت های مقابله ای و افزایش خودآگاهی هیجانی، به بهبود کیفیت زندگی و کاهش علائم روانی در پرستاران کمک می کند. همچنین، این آموزش ها باعث ارتقاء رضایت شغلی و عملکرد حرفه ای آنان می گردد. در این راستا، بررسی اثرات آموزش ذهن آگاهی در محیط های کاری پر استرس مانند بخش های مراقبت ویژه، اورژانس و بیمارستان های تخصصی اهمیت ویژه ای دارد. نتایج حاصله از مطالعات نشان می دهد که اجرای برنامه های آموزشی ذهن آگاهی می تواند به عنوان یک راهکار عملی و مقرون به صرفه در سیستم های بهداشتی درمانی مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین، توجه به این مداخلات روانشناختی در سیاست گذاری های بهداشتی و برنامه ریزی آموزشی پرستاران ضروری است تا ضمن حفظ سلامت روانی آنان، کیفیت خدمات مراقبتی نیز بهبود یابد.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، ذهن آگاهی ، پرستاران ، تنظیم هیجانی.