محسن صبوری - تهران، پژوهشگاه صنعت نفت، پژوهشکده حفاظت صنعتی (کارشناسی ارشد مهندسی خوردگی و حفاظت از فلزات)

در این مقاله رفتار خوردگی فولادهای 2025 و 316 L و سنتیک رسوبگذاری بر سطح آن در یک نمونه آب سازند طبیعی در دمای C 50 یکدیگر مقایسه شده است. ارزیابیهای خوردگی با روش پلاریزاسیون سیکلی و اسپکتروسکوپی امپدانس الکتروشیمیایی EIS) انجام شد. به منظور ارزیابی رسوبگذاری، از روش اعمال پتانسیل ثابت استفاده شد و در حین فرآیند رسوبگذاری، آزمونهای امپدانس الکتروشیمیایی در پتانسیل رسوبگذاری انجام شد. سطح الکترودها پس از اجرای فرآیند رسوبگذاری با میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM انجام آنالیز EDX مورد ارزیابی قرار گرفت. طبق نتایج EIS فولاد دو فازی 2025 در محیط آب سازند دارای مقاومت بیشتر در برابر پدیده انتقال یون های مهاجم و ظرفیت خازنی کمتری است. علاوه بر این، طبق نمودارهای پلاریزاسیون سیکلی، پتانسیل شکست لایه روئین برای فولاد دو فازی 2025 مثبت تر و حساسیت آن به خوردگی حفر های کمتر است. آزمونهای امپدانس الکتروشیمیایی سرعت رسوبگذاری بیشتر بر سطح فولاد دو فازی 2025 در مقایسه با فولاد زنگنزن 316 L را نشان میدهد. نتایج ارزیابی SEM نیز میزان رسوبگذاری بیشتر روی سطح فولاد 2025 را نشان میدهد. آنالیز EDX نیز نشان میدهد رسوبات کربنات کلسیم، رسوب غالب بر سطح دو نمونه فولاد بوده است.

آب سازند؛ فولاد دو فازی 2025 ؛ فولاد زنگ نزن 316 L ، خوردگی؛ رسوبگذاری؛ امپدانس الکتروشیمیایی؛ پلاریزاسیون سیکلی