سعید صالحی - استادیار و عضو هیئت علمی گروه مهندسی بهداشت محیط دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران
مهدی فرزادیا - استادیار و عضو هیئت علمی گروه مهندسی بهداشت محیط دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران
سهند جرقی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی ایران
رضا درویشی چشمه سلطانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی ایران

یکی از اساسی ترین فعالیتهای شهری در کلانشهر تهران جمع آوری زباله است که مستلزم بکارگیری نیروی انسانی و ماشین آلات فراوان و صرف هزینه زیادی می باشد. یک پیشنهاد برای تأمین هزینه ها دریافت وجه است. هدف این مطالعه تعیین میزان مشارکت شهروندان در پرداخت هزینه جمع آوری زباله می باشد. در این مطالعه توصیفی با تعیین مناطق 1، 6 و 19 به عنوان هدف و تعیین حجم نمونه ها به میزان 1020 عدد، ضمن تکمیل فرمهای نظرسنجی و بررسی وضع موجود براساس نتایج حاصل از نمونه برداری، اقدام به تجزیه و تحلیل اطلاعات و ارائه پیشنهادات نمودیم. رضایتمندی شهروندان از وضعیت فعلی جمع آوری زباله 50/1% ، تمایل شهروندان به پرداخت هزینه 32/8% و نظر مثبت به بهبود وضعیت جمع آوری زباله در صورت پرداخت هزینه 13/1% بوده است. همچنین نظرات شهروندان در باره هزینه انتقال هر کیلو گرم زباله به میزان 100، 100، 200، 200، 300 و بیش از 300 ریال به ترتیب 40/2%، 28/4%، 13/6%، 17/8% می باشد. دلایل بی میلی شهروندان نسبت به پرداخت هزینه جمع آوری زباله شامل موارد ذیل است: -ناهمگونی بافت اقتصادی و بالابودن هزینه مورد نظر برای ساکنین منطقه 19 و ناچیز بودن آن در منطقه 1 –عدم آگاهی مناسب در خصوص ضرورت مساعدت شهرداری و خدماتی که شهرداری باید در ازای آن ارائه کند. –عدم اعتماد. می توان راهکارهایی مانند اخذ عوارض به ازای زباله تولیدی، در نظر گرفتن درصدی در عوارض توسعه و نوسازی و همچنین اخذ وجوه به صورت درصدی از معاملات تجاری را در مناطق مرفه و همیاری سازمانهای دولتی و غیردولتی و کمکهای مردمی را در مناطق فقیرنشین، برای تأمین هزینه های جمع آوری زباله به کاربرد.

دریافت وجوه، جمع آوری زباله، مناطق شهرداری تهران