بررسی تغییرات کیفیت شیمیایی منابع آب آشامیدنی زیرزمینی شهر زرند طی سالهای 1382-1375

آب آشامیدنی علاوه بر تأمین نیازهای فیزیولوژیک، در برگیرنده املاح و عناصر معدنی و ضروری برای بدن انسان می باشد. گاهی کمبود و ای مزاد برخی از این مواد و همچنین حضور بعضی از عوامل در آب منجر به ایجاد بیماریهای مختلفی در انسان می شود. به علت کمبود منابع آب مناسب، حفاظت از آبهایی که کیفیت آنها در حد استاندارد است، اهمیت ویژه دارد. بمنظور استمرار حفاظت از کیفیت آب، پایش و اندازه گیری مستمر پارامترهای مختلف در آن ضروری است. چه بسا روند تغییرات یک عنصر هشداری برای پیش بینی احتمال آلودگی در آینده باشد که با اطلاع از ان و کنترل بموقع آلودگی قبل از هر گونه پیش آمدی با اعمال تدابیر لازم مشکل مرتفع گردد. با این هدف بررسی همه جانبه ای برای بررسی کیفیت آب منابع زیرزمینی دشت زرند (منطقه چترود) که آب شهر زرند را تأمین می کند، و روند تغییرات کیفیت آب مورد استفاده، تحت پایش و کنترل قرار گرفت. نمونه برداری از 11 حلقه چاه مورد استفاده بعنوان آب شرب در دشت زرند (منطقه چترود) انجام گرفت. با استفاده از روش های استاندارد، پارامترهای مختلف در هر نمونه طی مدت هفت سال از سال 1375 تا 1382 مورد اندازه گیری قرار رفت. آزمایشات شامل اندازه گیری PH، هدایت الکتریکی، کل جامدات محلول (TDS)، سختی کل، یونها کلسیم، منیزیم، سدیم، پتاسیم، بی کربنات، سولفات، کلراید و نیترات می باشند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار Spss انجام گردید. نتایج بررسی ها نشان می دهد که کیفیت آب چاههای آب شرب دشت مذکور در محدوده مجاز بوده و از استانداردهای ایران و رهنمودهای سازمانی جهانی بهداشت تجاوز ننموده است. ضمناً با توجه به نمودار شولر کیفیت آب در سال آخر آزمایش در حد قابلیت شرب خوب بوده است. گرچه کیفیت منابع آبهای دشت زرند (منطقه چترود) همچنان از استانداردهای ایران و رهنمودهای سازمانی جهانی بهداشت تبعیت می کند ولی با توجه به روند افزایش مصرف آب و خشکسالی های پیاپی در منطقه مورد مطالعه و کمبود شدید آب، حفظ و نگهداری و ادامه پایش آب ضرورت تام دارد.

کلیدواژه ها:

آب چاه ، کیفت شیمیایی ، دشت زرند (منطقه چترود)