تاثیر غلظت سورفکتانت سدیم دودسیل سولفات بر خواص ضدخوردگی پوشش پلی آنیلین-اکسید روی سنتز شده به روش الکتروشیمیایی

پوشش نانوکامپوزیتی پلی آنیلین-اکسید روی (PANI-ZnO) به روش الکتروپلیمریزاسیون با تکنیک ولتامتریچرخه ای بر روی آلومینیوم سنتز شده است. تاثیر غلظت سورفکتانت سدیم دو دسیل سولفات افزوده شده بهمحلول الکتروپلیمریزاسیون (PANI-ZnO) 5در محدوده غلظتی 0/05 تا 0/15 مولار بر روی رفتار الکتروشیمیایی و مقاومت خوردگی پوشش های حاصل مطالعه شده است. ساختار پوشش های PANI و (PANI-ZnO) بهروش های FTIR و SEM بررسی شدند. نتایج حاصل از مطالعات FTIR و SEM بیانگر سنتز موفقیت آمیزپوشش های PANI و (PANI-ZnO) بر روی آلومینیوم می باشد. مقاومت به خوردگی پوششهای به دست آمدهبا روشهای پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و اسپکتروسکوپی امپدانس الکتروشیمیایی در محلول اسید سولفوریکیک مولار به عنوان محلول خورنده، بررسی شد. برای عملکرد سورفکتانت غلظت بهینه ی 0/1 مولار بدستآمد. در مقادیرکمتر به علت ناکافی بودن سورفکتانت نانوذرات متجمع شده و به صورت یکنواخت در ساختارپلیمر قرار نمی گیرند و عملکرد مقاومت خوردگی مناسبی نشان نمی دهند. در حضور مقادیر بالاتر نیزسورفکتانت اثر معکوسی داشته و سرعت خوردگی افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

پلی آنیلین ، سدیم دودسیل سولفات ، نانوذرات اکسید روی ، آلومینیوم ، نانوکامپوزیت