سازوکار انتقال یون های توریم (IV) از طریق غشای درون گیره در پلیمر دارای دی- (۲- اتیل هگزیل) فسفریک اسید به عنوان حامل
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: فصلنامه شیمی و مهندسی شیمی ایران، دوره: 41، شماره: 2
- کد COI اختصاصی: JR_NSMSI-41-2_014
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 48
نویسندگان
پژوهشکده مواد و چرخه ی سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم وفنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، تهران- ایران.
دانشکده مهندسی شیمی، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران، تهران- ایران.
چکیده
این مطالعه، تحلیلی از سازوکار انتقال یون های توریم (IV) در یک غشای درون گیره در پلیمر (PIM) ارایه می دهد. یک PIM دارای پلی وینیل کلرید (PVC) به عنوان پلیمر پایه، و دی- (۲- اتیل هگزیل) فسفریک اسید (EHPA۲D) به عنوان حامل مورد استفاده قرار گرفت. اول از همه، تاثیر غلظت حامل به عنوان یک پارامتر مهم در فرایند انتقال مورد بررسی قرار گرفت. همچنین پارامترهای فاز آبی شامل غلظت اولیه ی توریم (IV) و pH فاز خوراک، غلظت اسید در فاز عریان ساز بررسی شد. صرف نظر از غلظت اولیه ی توریم (IV)، برای شرایط آزمایش، ۴۵ درصد وزنی EHPA۲D به عنوان مقدار بهینه ی غلظت حامل، بیشترین اثرات را بر روی فرایند انتقال نشان داد. مطالعات سینتیک و سازوکار انتقال یون های توریم (IV) نشان داد که انتقال یون های توریم (IV) در PIM با معادله ی سینتیکی درجه ی اول سازگار بوده و سازوکار «جهش»، سازوکار غالب در انتقال توریم (IV) در سامانه مورد مطالعه است.کلیدواژه ها
غشای درون گیره در پلیمر (PIM), انتقال توریم (IV), سازوکار «جهش», EHPA ۲D, سینتیکاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.