مقایسه ابرازگری هیجانی، تحمل ابهام، اجتناب تجربی و حساسیت اضطرابی در بیماران دارای اختلالات روانپزشکی با و بدون سابقه خودکشی در بیمارستان روانپزشکی شهید دکتر بهشتی زنجان

  • سال انتشار: 1404
  • محل انتشار: مجله مدیریت ارتقای سلامت، دوره: 14، شماره: 2
  • کد COI اختصاصی: JR_JHPM-14-2_010
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 86
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

سپیده تقی لو

islamic Azad university of zanjan

افسانه صبحی

islamic Azad university of zanjan

چکیده

مقدمه: خودکشی منعکس کننده تعاملات بین عوامل روانشناختی، زیستی و اجتماعی می باشد. بیماران دارای مشکلات سلامت روان، تمایلات خودکشی گرایانه بیشتری از خود نشان می دهند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه ابرازگری هیجانی، تحمل ابهام، اجتناب تجربی و حساسیت اضطرابی در بیماران دارای اختلالات روانپزشکی با و بدون سابقه خودکشی در بیمارستان روانپزشکی شهید دکتر بهشتی زنجان است. روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی –مقایسه ای می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران دارای اختلالات روانپزشکی با و بدون سابقه خودکشی در بیمارستان روانپزشکی شهید دکتر بهشتی زنجان در سال ۱۴۰۳ است. تعداد جامعه ۱۲۰ تن با روش تمام شمار انتخاب شدند. از این تعداد ۹۴ ابزار تکمیل و تحویل داده شد که ۴۱ تن بیماران دارای سابقه و ۵۳ بیمار بدون سابقه خودکشی بودند. جهت جمع آوری داد ها، از پرسشنامه جمعیت شناختی، "پرسشنامه ابرازگری هیجانی" (Emotional Expressiveness Questionnaire)، "مقیاس تحمل ابهام ویرایش۲" (Ambiguity Tolerance Scale II)، "پرسشنامه پذیرش و عمل ویرایش۲" (Acceptance and Action Questionnaire II) جهت سنجش اجتناب تجربی و "شاخص حساسیت اضطرابی" (Anxiety Sensitivity Index) استفاده شد. روایی ابزارها به پژوهش های پیشین اکتفا شده و پایایی همه ابزارها به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ اندازه گیری شد. داده ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۷ تحلیل شد. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس چند متغیری و آزمون تی نشان داد ابرازگری هیجانی و حساسیت اضطرابی در سطح خطای ۰۵/۰ و اندازه اثر ۹۷/۰ در بیماران با و بدون سابقه خودکشی تفاوت معنادار دارند. همچنین تحمل ابهام با قدرمطلق مقدار تی معادل ۶۱/۴ و اختلاف میانگین ۵۲/۶ و پذیرش و عمل با قدرمطلق مقدار تی معادل ۰۱/۵ با اختلاف میانگین ۳۹/۷ در سطح زیر ۰۱/۰ در بیماران با و بدون سابقه خودکشی تفاوت معنادار دارند.  نتیجه گیری: بیماران دارای سابقه خودکشی همراه با اختلالات روانپزشکی دارای ابرازگری هیجانی ضعیف تر و توانایی تحمل ابهام پایین تری از بیماران بدون سابقه خودکشی می باشند. همچنین میزان اجتناب این بیماران از تجربیات ناخوشایند و حساسیت اضطرابی بالاتر از بیماران بدون سابقه خودکشی می باشد. لذا مداخلات آموزشی و درمانی، جهت کاهش اقدام به خودکشی پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها

Suicide, Emotional Expression, Ambiguity Tolerance, Experiential Avoidance, Anxiety Sensitivity., خودکشی, ابرازگری هیجانی, تحمل ابهام, اجتناب تجربی, حساسیت اضطرابی.

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.