تأثیر محیط کشت و تنظیم کننده های رشد بر ریزازدیادی پایه رویشی Cadaman هلو

مطالعات تکثیر انبوه پایه رویشی (Prunus persica x Prunus davidiana) Cadaman به منظور انتخاب محیط کشت مناسب برای پرآوری و ریشه زایی آغاز گردید. این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و در دو مرحله پرآوری و ریشه زایی ا نجام شد. ریزازدیادی با استفاده از شش محیط کشت DKW1/2X, DKW, MS2X, MSI/2X, MS و DKW2X انجام گرفت. در مرحله پرآوری و ریشه زایی به ترتیب غلظتهای مختلف 2mg/I)bap و 1، 0/5، 0) و 2mg/I) IBA و 1، 0/5، 0) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از مرحله پرآوری نشان داد که محیط کشت MS با میانگین 5/66 شاخساره به ازای هر ریز نمونه با غلظت یک میلی گرم در لیتر BAP بیشترین شاخه زایی را ایاد کرد. همچنین نتایج حاصل از مرحله ریشه زایی نشان داد که با افزایش غلظت IBA به دو میلی گرم در لیتر در محیطهای کشت DKW, MS2X, MS و DKW2X 100% ریشه زایی القاء گردید. همچنین با افزایش غلظتهای کلسیم و منیزیم محیط کشت MS با دو میلی گرم در لیتر IBA به طور میانگین با 4/4 ریشه اصلی بیشترین تعداد ریشه را ایجاد کرد.

کلیدواژه ها:

، Cadaman ، پرآوری ، ریشه زایی ، محیط کشت ، تنظیم کننده رشد