سعید مهدلوئی - دانشجوی کارشناسی مهندسی فضای سبز دانشگاه آزاد اسلامی واحد و عضو
فریبرز مهدوی طباطبائی فرد - کارشناس ارشد معماری و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد و ع

سنگ یکی از نخستین عناصر طبیعت است که بشر به کار برده است و در سفر تاریخی هزاران ساله ی آدمی همواره در کنار او بوده است. در هیچ دوره ای سنگ اهمیتش را برای انسان از دست نداده است. اینک در اوایل هزاره ی سوم میلادی، به رغم تمامی پیشرفت های فنی و فتوحات علمی، آدمی بیش از پیش نیاز به جستجوی ریشه های خود را حس می کند. ماشین به دگرگون شدن و دگرگون کردن ادامه می دهد، لیکن سنگ همچنان حامل میراث ها و آرمان های بزرگ و جاودانه ی انسان است. متأسفانه امروزه در طراحی فضاهای شهری توجه کمتری به مواد طبیعی می شود و بیشتر از مصنوعات استفاده می گردد که علت اصلی این امر سهولت و آسانی کار می باشد، اما با بررسی بیشتر می توان به روشنی دریافت که استفاده از مصالح طبیعی مانند سنگ در طراحی های شهری هم زیباتر و هم مقرون به صرفه تر خواهد بود و دوام و ماندگاری بیشتری نیز خواهد داشت. این مصالح طبیعی وقتی که در محیط های شهری به کار می روند و مدتی از استفاده آنها می گذرد، پیر می شوند و نجابت بیشتری می یابند و با طبیعت در می آمیزند، و وقتی هم که وقاری شکوهمند پیدا می کنند زوال می یابند ولی پیری، مصالح مصنوعی را پست می سازد و به زباله تبدیل می کند. ما نیز در این مقاله در نظر داریم که سنگ را به عنوان یک جایگذین عالی برای بسیاری از مصالح مصنوعی از جمله بکوک ها و جداول سیمانی معرفی نماییم که ضمن زیبایی و هماهنگی بیشتر با طبیعت، دارای کیفیت بهتری بوده و دوام و ماندگاری بیشتری نیز دارد و استفاده از آن در دراز مدت از نظر اقتصادی فوق العاده مقرون به صرفه خواهد بود.

سنگ، محیط شهری، مصالح طبیعی، زیبایی شهر، سنگ فرش.