مدیریت مدرسه محور در پرتو پژوهش های معاصر

مدیریت مدرسه محور الگویی از اداره نظام آموزشی است که در آن اختیارات و مسئولیت های مدیریتی از سطوح متمرکز مانند وزارت آموزش وپرورش به سطح مدرسه واگذار می شود. در این رویکرد، مدیران مدارس، معلمان، والدین و گاه دانش آموزان به عنوان ذی نفعان اصلی، نقش فعالی در تصمیم گیری های مربوط به اداره مدرسه دارند. هدف اصلی مدیریت مدرسه محور، ارتقاء کیفیت آموزشی از طریق افزایش پاسخگویی، استقلال عمل، و بهره گیری از ظرفیت های بومی هر مدرسه است. این الگو تلاش دارد ساختارهای خشک و متمرکز را کاهش داده و فضای تصمیم گیری را به محل واقعی یادگیری، یعنی مدرسه، نزدیک کند. ویژگی های کلیدی آن شامل تمرکززدایی، خودمختاری مالی و اداری، شفافیت در پاسخگویی و مشارکت محلی است. پژوهش ها نشان می دهد که این رویکرد در صورت وجود ظرفیت های لازم، می تواند به بهبود اثربخشی مدارس، افزایش انگیزش معلمان و رضایت اولیا بینجامد. مدیریت مدرسه محور نه تنها یک مدل اجرایی، بلکه تغییری در نگرش به رهبری آموزشی است. در این الگو، مدرسه به عنوان یک نهاد یادگیرنده، در مرکز تحولات آموزشی قرار می گیرد. این مدل به ویژه در کشورهای در حال توسعه، به منظور افزایش کارایی نظام آموزشی، کاربرد روزافزون دارد.