تحلیل مفهوم امامت در قرآن و سنت از دیدگاه کلامی شیعه و زیدیه با تاکید بر آثار علامه طباطبایی و قاضی نعمان

  • سال انتشار: 1403
  • محل انتشار: اولین همایش بین المللی پژوهش های تحول آفرین افسران پیشرفت ایران
  • کد COI اختصاصی: CONFTRA01_0810
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 58
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

حسین حیدریان

چکیده

موضوع «تحلیل مفهوم امامت در قرآن و سنت از دیدگاه کلامی شیعه و زیدیه با تاکید بر آثار علامه طباطبایی و قاضی نعمان» به بررسی تفاوت ها و شباهت های دیدگاه های شیعه و زیدیه در مورد امامت می پردازد. امامت یکی از مفاهیم بنیادی در اسلام است که در جوامع اسلامی به ویژه در دو مکتب شیعه و زیدیه از جنبه های مختلف تبیین شده است. در مکتب شیعه، امامت به عنوان رهبری الهی و نصب شده از سوی خداوند برای هدایت امت اسلامی مطرح می شود، در حالی که زیدیه، امامت را بیشتر از منظر شایستگی فردی و شرایط خاص برای رهبری جامعه می بینند. این مقاله با تحلیل آیات قرآن و روایات سنت به بررسی ابعاد مختلف مفهوم امامت در این دو مکتب می پردازد. در قرآن کریم، آیات مختلفی نظیر آیه تطهیر، آیه ولایت، و آیات مربوط به جانشینی پیامبر اسلام، به عنوان مستندات امامت در نظر گرفته می شوند. در سنت نیز، احادیثی مانند حدیث غدیر و حدیث ثقلین نقش مهمی در اثبات امامت اهل بیت پیامبر ایفا می کنند. در این پژوهش، به آثار دو شخصیت برجسته، علامه طباطبایی و قاضی نعمان، توجه ویژه ای شده است. علامه طباطبایی در تفسیر المیزان به تبیین عمیق تر مبانی کلامی شیعه در خصوص امامت پرداخته و تلاش کرده است تا مفاهیم قرآنی و روایی مرتبط با امامت را به شیوه ای سیستماتیک تحلیل کند. در مقابل، قاضی نعمان در آثار خود، به ویژه در کتاب «المبسوط»، دیدگاه های کلامی زیدیه در خصوص امامت و شرایط لازم برای امام را تشریح کرده و به طور خاص به تفاوت های فقهی و کلامی میان زیدیه و شیعه امامیه پرداخته است. این مقاله به دنبال تحلیل و مقایسه این دو دیدگاه است و تلاش دارد تا تاثیرات آثار علامه طباطبایی و قاضی نعمان را بر فهم معاصر از مفهوم امامت در قرآن و سنت بررسی کند. نتیجه گیری این تحقیق به روشن شدن تفاوت ها و شباهت ها در نگرش های کلامی شیعه و زیدیه و همچنین تاثیر این اندیشه ها بر فهم مسلمانان از رهبری دینی و اجتماعی خواهد پرداخت.

کلیدواژه ها

تحلیل مفهوم امامت, قرآن و سنت, دیدگاه کلامی شیعه و زیدیه, آثار علامه طباطبایی, قاضی نعمان

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.