ارزیابی و سنجش عملکرد دفتر تسهیلگری نوسازی و بهسازی بافت فرسوده در شهر بندرعباس (نمونه موردی محله اسلام آباد و گل کنی بندرعباس)

بازآفرینی شهری به عنوان یکی از مقولات مهم و قابل توجه در عرصه شهرسازی است که برنامه ریزی در جهت ساماندهی آنها می تواند نتیجه مطلوبی را به همراه داشته باشد. آنچه که مهم است مشارکت مردم و گروه های ذی نفع در این فرآیند می باشد. دفاتر تسهیلگری نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده شهری یکی از ابزار دستیابی به این مهم می باشد.هدف اساسی این پژوهش بررسی و سنجش عملکرد دفاتر تسهیلگری و توسعه محلی بافتهای فرسوده شهری است که به روش اسنادی کتابخانه ای و مطالعات میدانی اطلاعات مورد نیاز خود را جمع آوری نموده و در زمره پژوهش های توصیفی تحلیلی و کاربردی قرار می گیرد. جامعه آماری این پژوهش کلیه ساکنین بافت فرسوده شهری در بندرعباس به عنوان محدوده مورد مطالعه در این پژوهش می باشد که تعداد ۱۰۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیده اند.تجزیه و تحلیل اطلاعات تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از روش تحلیل TOPPSIS انجام گردیده است که در این راستا پرسشنامه در قالب طیف ۵ تایی لیکرت در ابعاد اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و ... طراحی گردیده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که خوشبختانه دفاترتسهیلگری در محدوده مورد مطالعه موفق بوده به نحوی که میزان رضایت مندی از عملکرد انها متوسط رو به بالا ارزیابی گردیده است.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، بهسازی و نوسازی ، دفاتر تسهیلگری و توسعه محلی ، تسهیلگری ، مشارکت اجتماعی ، محله اسلام آباد و گل کنی بندرعباس