انتخاب جاذب مناسب جهت کاهش آلودگی لجن مخازن فرآورده های نفتی

پسماندهای نفتی حاصل از ته نشینی ناخالصی های موجود در فرآورده های نفتی در کف مخازن نگهداری این فرآورده ها دارای درصد عمده ای از هیدروکربن های نفتی می باشند که بدلیل اثرات مخرب زیست محیطی آن جزءپسماندهای ویژه دسته بندی می گردند. به منظور کاهش اثرات این نوع آلودگی از جاذب های طبیعی موجود در طبیعت که بعنوان ضایعات و پسماندهای سایر فرآیندها و مواد دور ریختنی محسوب می گردند، استفاده گردیده است. نوع لجن انتخابی ترکیبی از لجن فرآورده های بنزین، نفتگاز و نفت سفید دپو شده در استخر نگهداری لجن مخازن فرآورده های نفتی منطقه شاهرود می باشد که پس از لایروبی هر مخزن لجن حاصله به این استخر روباز انتقال داده شده و نگهداری می گردد. نمونه لجن مذکور مورد آنالیز قرار گرفته و درصد هیدروکربن نفتی یا روغن و گریس موجود در آن حدود 50 الی 60 درصد بدست آمد.برای اندازه گیری مقدار هیدروکربن موجود در لجن قبل و پس از تماس با جاذب از روش استخراج وزنی استفاده گردید.از بین جاذب های طبیعی موجود 5 نوع جاذب خاک اره، کاه گندم، میوه کاج، پوست بادام و گردو انتخاب گردید و به منظور ارزیابی توانایی جذب هیدروکربن های نفتی در شرایط یکسان با لجن نفتی تماس داده شدند. خاک اره به مقدار قابل ملاحظه ای ظرفیت جذب بالاتری نسبت به بقیه جاذب ها نشان داد. بنابراین خاک اره بعنوان بهترین جاذب هیدروکربن های نفتی از نمونه لجن نفتی انتخاب گردید.

کلیدواژه ها:

حذف نفت ، جاذب طبیعی ، درصد جذب ، خاک اره ، روغن و گریس