بررسی عددی تاثیر ریزساختارهای سطحی نزدیک لبه فرار هیدروفویل بر کنترل کاویتاسیون ابری

این مطالعه تاثیر ریزساختارهای سطحی را بر کنترل دینامیک کاویتاسیون ابر بر روی یک هیدروفویل سه بعدی clark-y بررسی می کند. این تحقیق بر روی اثرات ردیف هایی از ریزساختارهای نیمه کروی متمرکز است که به طور استراتژیک در نزدیکی لبه فرار در روی هیدروفویل قرار گرفته اند. این مطالعه از رویکرد شبیه سازی گردابی بزرگ (LES) برای بررسی تاثیر این پیکربندی ها بر چرخه حیات کاویتاسیون ابری، با تمرکز بر جنبه هایی مانند فرکانس ریزش ابر، راندمان هیدروفویل، حجم کاویتاسیون و ناپایداری کلی استفاده می کند. عدد رینولدز در نظر گرفته شده و زاویه حمله هیدروفویل روی ۸ درجه ثابت میشود. نتایج نشان داد که اجرای ریزساختارهای سطحی شبه کروی در نزدیکی لبه فرار بر جت بازگشتی و توزیع فشار موضعی تاثیر گذاشته و کاویتیهای بزرگ را به کاویتیهای کوچک تر می شکند. این عامل به طور طبیعی فرکانس ریزش کاویتی را ۱۹.۴٪ افزایش داد ولی در مقابل نسبت لیفت به درگ را تقریبا ۲.۵٪ افزایش داد. به طور کلی، یافته ها نشان می دهند که ریزساختارها می توانند کاویتاسیون ابری را تثبیت کنند، که منجر به توزیع فشار یکنواخت تر و جریان روان تر روی هیدروفویل شود.

کلیدواژه ها:

کنترل کاویتاسیون ابری ، ریز ساختارهای سطحی ، مطالعه عددی