ارزیابی کارایی استفاده از کارنیتین در تغذیه بلدرچینهای ژاپنی به منظور بهبود کیفیت لاشه و فرآسنجههای خون

به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف انرژی و ال-‎کارنیتین بر شاخصهای عملکرد، پارامترهای خونی و کیفیت لاشه بلدرچین ژاپنی، آزمایشی با استفاده از ۴۸۰ قطعه بلدرچین ژاپنی در قالب طرح کاملا تصادفی با دو سطح انرژی (۲۹۰۰ و ۳۱۰۰ کیلوکالری در کیلوگرم) و سه سطح ال-‎کارنیتین (صفر، ۲۵۰ و ۵۰۰ میلی‎گرم در کیلوگرم) به روش فاکتوریل انجام شد. برای هر تیمار آزمایشی، چهار تکرار در نظر گرفته شد و در هر تکرار، ۲۰ قطعه بلدرچین قرار گرفت. بلدرچین‎ها به مدت ۴۵ روز روی بستر پرورش یافتند. نتایج نشان داد که شاخصهای افزایش وزن بدن، مقدار مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی در کل دوره پرورش تحت تاثیر تیمارهای آزمایش قرار نگرفت. درصد سینه و چربی محوطه بطنی به طور معنی‎دار تحت تاثیر سطوح مختلف انرژی قرار گرفتند، به طوری‎که بلدرچین‎های تغذیه شده با جیره‎های حاوی ۳۱۰۰ کیلوکالری انرژی قابل متابولیسم در مقایسه با ۲۹۰۰ کیلوکالری، درصد وزن سینه و چربی محوطه بطنی بیشتری داشتند. استفاده از مکمل ال-‎کارنیتین (۲۵۰ میلی‎گرم در کیلوگرم) در جیره غذایی بهطور معنی‎دار مقدار چربی محوطه بطنی را کاهش داد. استفاده از سطوح بالای انرژی سبب افزایش معنی‎دار تری‎گلیسرید و کلسترول خون شد. بلدرچین‎های تغذیه شده با مکمل ال‎کارنیتین، تری‎گلیسرید خون کمتری نسبت به گروه شاهد داشتند. سطوح بالای انرژی، مقدار چربی خام گوشت سینه را افزایش داد. به علاوه، ال-‎کارنیتین مقدار چربی خام گوشت ران را پس از ۳۰ و ۹۰ روز نگهداری کاهش داد. با توجه به نتایج این آزمایش، می‎توان گفت که استفاده از مکمل ال-‎کارنیتین سبب کاهش سطح تری‎گلیسرید خون و بهبود کیفیت لاشه بلدرچین‎های ژاپنی می‎شود.

کلیدواژه ها:

بلدرچین ژاپنی ، انرژی ، ‎کارنیتین ، متابولیسم