امکان افزایش یکنواختی صفات وزن تولد و وزن یکسالگی در بره های نژاد کرمانی

ارزیابی صحیح ژنتیکی صفات اقتصادی در نشخوارکنندگان کوچک با پیش فرض اولیه وجود همگنی در واریانس باقیمانده صورت می پذیرد، در صورتیکه واریانس باقیمانده صفات تولیدی و رشد تحت تاثیر عوامل مختلفی همچون سطوح مختلف تولید و اخذ داده در زمان ها و شرایط محیطی مختلف ناهمگن به نظر می رسد. هدف از پژوهش حاضر بررسی ژنتیکی واریانس باقیمانده صفات وزن تولد و وزن یکسالگی بره های نژاد گوسفند کرمانی بود. مجموعه داده ها شامل ۴۴۷۶ رکورد وزن تولد (BWT) و ۱۰۱۰ رکورد وزن یکسالگی (YWT) که طی سال های ۱۳۷۲ تا ۱۳۹۲ توسط ایستگاه اصلاح نژاد گوسفند کرمانی واقع در شهربابک تهیه شده بود. به منظور بررسی تنوع ژنتیکی واریانس باقیمانده از نرم افزار Wombat استفاده شد. وراثت پذیری صفات BWT و YWT در مدل تک صفتی به ترتیب برابر با ۰.۰۳±۰.۱۵ و ۰.۰۵±۰.۱۷ برآورد گردید. وراثت پذیری واریانس باقیمانده این صفات به ترتیب برابر با ۰.۰۰۳±۰.۰۲۷ و ۰.۰۰۵±۰.۰۲۲ برآور شد که نشان دهنده احتمال پایین پیشرفت ژنتیکی این صفات با اعمال انتخاب مستقیم ژنتیکی است. مقادیر همبستگی های ژنتیکی بین صفات و واریانس باقیمانده آن ها به ترتیب برابر با -۰.۱۷۸ و -۰.۱۵۱ برآورد شد که حاکی از آن است با انتخاب ژنتیکی برای بهبود صفت وزن تولد، ارزش ژنتیکی برای یکنواختی آن ها بهبود پیدا خواهد کرد ولی در صورت کاهش صفت وزن یکسالگی، نتایج مورد انتظار مطلوب نخواهد بود. نتایج این پژوهش نشان داد که برای واریانس باقیمانده وزن تولد و وزن یکسالگی بره های کرمانی تنوع ژنتیکی اندکی وجود دارد و با کمک برنامه انتخاب می توان میزان یکنواختی را تا حدودی بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

صفات رشد ، ناهمگنی ژنتیکی ، واریانس باقیمانده ، گوسفند کرمانی