بررسی ادغام هوش مصنوعی در خشک کن های گلخانه ای برای بهینه سازی مصرف انرژی و پایداری زیست محیطی در برخی از شهرهای استان خوزستان

پیشرفت های اخیر در حوزه هوش مصنوعی (AI) و استفاده از آن در کشاورزی، به ویژه در بهینه سازی فرآیندهای خشک کردن محصولات کشاورزی، تحول قابل توجهی در کاهش مصرف انرژی و بهبود کیفیت محصولات ایجاد کرده است. در این راستا، استفاده از الگوریتم های پیشرفته و مدل های یادگیری ماشینی توانسته است به طور موثری فرآیند خشک کردن را بهینه کرده و در عین حال بهره وری انرژی را افزایش دهد. در استان خوزستان با اقلیم گرم و خشک و تابش بالای آفتاب، ترکیب هوش مصنوعی با انرژی خورشیدی می تواند به کاهش وابستگی به سوخت های فسیلی و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای کمک کند. این فناوری ها به ویژه در فرآیند خشک کردن محصولاتی مانند خرما و گندم که به انرژی زیاد برای خشک کردن نیاز دارند، موثر واقع شده اند. با این حال، چالش هایی مانند هزینه های اولیه بالا، نیاز به تخصص فنی و نگرانی های امنیتی هنوز موانع عمده ای برای پذیرش این فناوری ها در میان کشاورزان مقیاس کوچک در استان های مختلف ایران، از جمله خوزستان، به شمار می آید. از سوی دیگر، پیشرفت هایی در فناوری هایی نظیر رایانش لبه ای و بلاک چین می تواند به کاهش این مشکلات کمک کند و امکان بهره برداری از این فناوری ها را برای کشاورزان کوچک فراهم آورد. در آینده، با استفاده از این فناوری ها، می توان به طور چشمگیری هزینه های انرژی را کاهش داده و کشاورزی پایدارتر را در استان خوزستان تحقق بخشید.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، انرژی خورشیدی ، بهینه سازی خشک کردن ، کشاورزی پایدار ، ماشین یادگیری