تحلیل تقابل اسلام و فمینیسم درباره سرچشمه تفاوت ویژگی های شخصیتی فرد و پیامد آن ها در نظام خانواده و اجتماع با توجه به آموزه های نبوی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 60
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PKCTW01_014
تاریخ نمایه سازی: 18 اردیبهشت 1404
چکیده مقاله:
درباره منشا و سرچشمه ویژگی های شخصیتی فرد (زن و مرد) و تفاوت این بین ها و تاثیرات جرایی این که همین ویژگی ها هستند که بین حقوق و نقش های خانوادگی و اجتماعی زن و مرد در باب تفاوت ایجاد می کند، تردیدی وجود ندارد. در ابعاد جسمانی، عاطفی و شناختی اگر مرد و زن باهم متفاوت باشند، ولی به لحاظ وجودی و ظرفیت های انسانی در ابعاد جسمانی، عاطفی و شناختی در نظام خانواده و حتی حیات اجتماعی به لحاظ ایفای نقش های خانوادگی برخورداری از حقوق یکسانی برخوردار هستند. از دیدگاه آموزه های نبوی و دیدگاه های اسلامی تفاوت جدی میان تفاوت ها و همگی انسان بودن اساسی تلقی می شود. از نگاه جریان فمینیسم، این اندازه تقابل جدی میان زن و مرد و جامعه و تعلیم و تربیت ایجاد می کند که شخصیتی زن و مرد را در مسائل این که زن در چارچوب خواسته های مردسالارانه محصور سازد و از او جهت خواسته های مردسالارانه استفاده می تواند داشته باشد. اما اسلام زن و مرد را به لحاظ شناختی، اعتباری و تربیتی دارای کرامت و حیثیت انسانی می داند که هر دو در مسیر تکامل انسانی و رشد و تعالی برخوردار از حقوق یکسان هستند. آموزه نبوی بر این باور است که انسان مهم است نه جنسیت او. اشاره شده است، آموزه نبوی مسیر تعالی انسان را مشخص می کند. آموزه فطرت در دیدگاه اسلام هم به یک سلسله ویژگی های مشترک میان زن و مرد به عنوان موجودات انسانی اشاره دارد. از نظرهای مشترک مثل حس دین باوری، اخلاق، حس زیبایی شناسی، علمی و فهم حقایق جهان، خلاقیت و ... برخوردار هستند. از این رو دو موجود انسانی هیچ کدام از ویژگی های فطری متفاوتی برخوردار ندارند که مخصوص خلقت و جامعه و تعلیم و تربیت باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پیژن منصوری
استادیار دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی