تحلیل فقهی حدود اختیارات طرفین در تعیین قانون حاکم بر قراردادها در حقوق بینالملل خصوصی

  • سال انتشار: 1403
  • محل انتشار: اولین کنفرانس بین المللی مطالعات کاربردی در فرایندهای تعلیم و تربیت
  • کد COI اختصاصی: CASEP01_1475
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 56
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

عباس حیدری

طلبه حوزه علمیه جهرم و مدرس بین الملل حوزه

چکیده

از موضوعات مهم و پرچالش در حقوق بین الملل خصوصی، مساله تعیین قانون حاکم بر قرارداد است که دیدگاه های متفاوتی پیرامون آن وجود دارد. در حال حاضر، بسیاری از صاحب نظران حقوقی بر این باورند که طبق اصل حاکمیت اراده، طرفین قرارداد اختیار دارند قانون موردنظر خود را به عنوان قانون حاکم انتخاب کنند. این مقاله به ویژه از منظر فقهی، موضوع انتخاب قانون حاکم توسط متعاقدین را بررسی کرده و در قالب شرط ضمن عقد به این پرسش پاسخ می دهد که آیا درج چنین شرطی معتبر است یا با موازین شرعی مغایرت دارد. یافته ها نشان می دهد که در خصوص آثار و احکام مالی قراردادها، این شروط قابل تغییر و تنظیم هستند و طرفین میتوانند از طریق شرط ضمن عقد یا عقد صلح، آنها را تعیین و تغییر دهند. بنابراین، در چنین مواردی، انتخاب قانون حاکم بر قرارداد توسط طرفین مجاز است. اما در خصوص قواعد آمره شرعی که غیرقابل تغییر هستند، نظیر شرایطی همچون اهلیت، قصد و رضا، طرفین نمی توانند قانون حاکم را تعیین کنند و این امر در اختیار آنان نخواهد بود.

کلیدواژه ها

حاکمیت اراده, قانون حاکم بر قرارداد, شرط غیرمشروع, شرط ضمن عقد, قواعد تکمیلی, قواعد آمره

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.