شاهین امیرشقاقی - کارشناسی ارشد معماری ( دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات ساوه )

مفاهیم پایداری درمعماری ، مبحثی تازه را به نام معماری پایداری ، معماری اکولوژیکی ، معماری سبز ومعماری زیست محیطی بازکرده است که همگی اینها دارای مفهوم یکسان هستند ، بی تردید یکی از مؤلفه های تاثیرگذار،مصالح ساختمانی است ،که وابسته به محیط پیرامون خود واجدشرایط سازگاری با اقلیم و آب وهوا، نقش مهمی را بازی می کند یعنی مصالح بوم آورد بدست آمده ازبوم همان منطقه است ، نیاکان ما درسالیان دور نقش بسزائی دراستفاده از الگوهای پایداری بنا در معماری کویری ایران داشته اند ، نوع مصالح بومی ، استفاده از گنبد ، سرداب و بادگیروفضاهای تابستان نشین وزمستان نشین ضمن کارکرد مفید همگی مشمول چرخه ، تولید- مصرف- وتخریببدون هیچ گونه آسیب زیست محیطی به محیط پیرامون خود برگشت پذیر بوده و تمامی نیازهای ساکنان آن از مواهبطبیعی برآورده می شده است . نمونه دیگر آن روستای کندوان درجنوب شرقی شهر تبریزاست که ساکنان آن از خود طبیعت دربرابرشرایط سخت اقلیمی ازخود محافظت می کرده اند ، بدون برهم زدن اکوسیستم منطقه کاملا سیستم تعادلی حاکم بوده است .لذا با وجود چنین شواهد عینی و معتبر و نتیجه بخش لازم است با استفاده از تجربه معماران گذشته و بامطالعه درمورد ویژگی های معماری سنتی از نظر پایداری و با توجه به نکات مثبت و قابلتطبیق شیوه ی زندگی امروزی وبا بهره گیری از مزایای تکنولوژیک درطراحی محیط مسکونی فرصتی فراهم شود که درادامه روند مذکورو درتطابق و ترکیب آن با شرایط زمانی حال درراستای پایداری و همچنین طراحی معماری چرخه پذیرو تجدیدپذیر بدون اتلاف وقت گام های جدی و بیشتری برداریم .

پایداری درمعماری، مصالح بوم آورد ، تکنولوژی روز ، معماری اکولوژی ، اقلیم