زهرا کاملی فر - دانشجوی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری, گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری, دانشگاه محققق اردبیلی
حسین نظم فر - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری, دانشگاه محققق اردبیلی

شهر به عنوان کانون تمرکز انسان و فعالیتها،برای اینکه بتواند پایداری خود را تضمین کند،چاره ای جزپذیرش ساختار و کارکردی متاثر از سیستم های طبیعی ندارد. در این میان فضای سبز به عنوان جزءضروری و لاینفک پیکره یکپارچه شهرها در متابولیسم آنها نقش اساسی داشته و کمبود آن می تواند اختلالاتی جدی در حیات شهرها به وجود آورد.انتخاب مکان مناسب برای فضاهای سبز شهری، یکفرایند پیچیده است که نه تنها نیازمند توانایی های تکنیکی فراوانی است، بلکه نیازهای فضایی کالبدی، اقتصادی، اجتماعی، محیطی و سیاسی را نیز می طلبد . چنین پیچیدگی هایی ناگزیر استفاده از ابزارهای متعدد تصمیم گیری، از قبیل سیستم اطلاعات جغرافیایی و روش های آنالیز تصمیم گیری چند معیاره MCDA)را می طلبد.روش تحقیق در این مقاله توصیفی تحلیلی است و هدف آن به کار گیری مدل ترکیب خطی وزنی در تعیین مکان های بهینه جهت اسقرار فضای سبز می باشد.در این پژوهش پس از انتخاب معیارهای موثر از طریق مطالعه منابع اسنادی و نظرات متخصصین امر،و وزن دهی به معیارها،باتلفیق این معیارها با روش ترکیب خطی وزنی ،به انتخاب مکان های بهینه برای کاربری فضای سبز در منطقه 8 شهرداری تبریز اقدام شد. .بررسی نتایج بکارگیری مدل در محدوده مورد مطالعه نشان می دهدکه پیکسل های معرفی شده در خروجی حاصل از مدل،متصف به شرایط بهینه از منظر معیارهای تعریف شده هستند.بنابراینستفاده یتوأم ازSIG ادریسی و مدل WLC در ارزشیابی چند منظوره وتحلیل های جامع نگر می تواند در کمترین زمان و دقیقترین شکل با پردازش پارامترهای بی شمار ، درمکان گزینی دقیق و جامع نگر پارک ها و فضاهای سبز به ما کمک فراوانی بکند و زمانی که در کنارهم استفاده می شوند، کاستی های همدیگر را از بین برده و در مدیریت و برنامه ریزی بهتر و نتایج رضایت بخش یاری رسان هستند

فضای سبز شهری، مکانیابی، مدل WLCمنطقه 8 تبریز