نقش مهارت های اجتماعی و سرسختی روانشناختی در پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش-آموزان دختر متوسطه دوم شهرستان رشت

این پژوهش با هدف، تعیین نقش مهارتهای اجتماعی و سرسختی روانشناختی در پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر متوسطه دوم انجام شد. روش: پژوهش حاضر توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر رشت در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بودند، که از بین آنها نمونهای شامل ۳۷۳ نفر که به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه استاندارد مهارتهای اجتماعی گرشام و الیوت(۱۹۹۰) نسخه دانش آموزان، پرسشنامه استاندارد سرسختی روانشناختی کوباسا و همکاران(۱۹۸۲) و پرسشنامه پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۴) بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار SPSS نسخهی ۲۲ و آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد که ضریب همبستگی بین مهارتهای اجتماعی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر متوسطه دوم مثبت و معنادار است و باالترین میانگین مهارتهای اجتماعی مربوط به مولفه همدلی و کمترین میانگین مربوط به مولفه همکاری بود؛ همچنین نتایج نشان داد که ضریب همبستگی بین سرسختی روانشناختی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر متوسطه دوم مثبت و معنادار بوده که باالترین میانگین سرسختی روان شناختی مربوط به مولفه تعهد و کمترین میانگین مربوط به مولفه مبارزهجویی می باشد. دیگر یافته پژوهش نشان داد مهارتهای اجتماعی و سرسختی روانشناختی در پیشبینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نقش دارند و هر سه مولفه موجود (کنترل، ابراز وجود و همکاری) میتوانند پیش بین مناسبی برای پیشرفت تحصیلی باشند؛ در این یافته متغیر کنترل دارای بیشترین اثر است. بنابراین با توجه به معنادار شدن رابطه محاسبه شده با ۹۹% احتمال نتیجه گرفته میشود که بین مهارتهای اجتماعی و سرسختی روانشناختی با پیشرفت تحصیلی رابطه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مهارتهای اجتماعی ، سرسختی روانشناختی ، پیشرفت تحصیلی