تحلیل تطبیقی اثربخشی رفتار درمانی شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی و رفتار درمانی دیالکتیکی در درمان اختلالات شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی یکی از جدیترین اختلالات روانشناختی است که با بیثباتی شدید در هیجانات، رفتارهای ناگهانی و روابط بینفردی دشوار همراه است. درمان این اختلال به دلیل پیچیدگی و تنوع عالئم، همواره یکی از چالشهای بزرگ در حوزه روانشناسی و مشاوره بوده است. در میان رویکردهای موجود، رفتار درمانی شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی و رفتار درمانی دیالکتیکی به عنوان دو روش برجسته شناخته می شوند که هر یک بر جنبه های مختلفی از مشکلات این بیماران تمرکز دارند. این مقاله مروری، مطالعات مرتبط با اثربخشی این دو روش درمانی را بررسی کرده و تلاش دارد تا نقاط قوت و ضعف هر یک را شناسایی کند. نتایج نشان می دهد که رفتار درمانی شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی با تمرکز بر آگاهی از لحظه حال و پذیرش بدون قضاوت، تاثیر قابل توجهی در کاهش استرس و بهبود کیفیت زندگی بیماران دارد. از سوی دیگر، رفتار درمانی دیالکتیکی با تاکید بر آموزش مهارتهای تنظیم هیجانی و کاهش رفتارهای تکانشی، برای مدیریت عالئم شدیدتر این اختلال کارآمدتر است. این پژوهش ضمن بررسی تفاوت های این دو روش، به این نتیجه می رسد که ترکیب ویژگی های برتر هر دو رویکرد می تواند به ارائه یک برنامه درمانی جامع تر و موثرتر منجر شود. ترکیب تمرینات ذهن آگاهی با مهارتهای تنظیم هیجانی می تواند به بهبود کلی وضعیت بیماران و افزایش کیفیت زندگی آنها کمک کند. یافته های این مقاله می تواند برای درمانگران و پژوهشگران در طراحی برنامه های درمانی بهتر الهام بخش باشد.

کلیدواژه ها:

اختلال شخصیت مرزی ، درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی ، درمان دیالکتیکی ، بهبود کیفیت زندگی ، تنظیم هیجانات