بررسی رابطه توسعه گردشگری و توسعه پایدار شهری

ارتباط میان توسعه گردشگری و توسعه پایدار شهری یک ارتباط دوسویه است که ابعاد زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی را در بر می گیرد. این رابطه به طور فزاینده ای برای ایجاد شهرهای پایدار که می توانند جمعیت رو به رشد گردشگری را در کنار حفظ منابع محلی و یکپارچگی جامعه در خود جای دهند، ضروری شناخته می شود. روش تحقیق در مقاله حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی بوده و جمع آوری داده ها و اطلاعات به صورت اسنادی و پیمایشی است. با توجه به ماهیت موضوع و اهداف پژوهش، نوع تحقیق کاربردی است. در بخش مطالعات کتابخانه ای، به بررسی مقالات و کتب تخصصی صورت گرفته و در بخش مطالعات میدانی نیز از پرسش نامه های محقق ساخته در قالب سوالات تخصصی بهره برده شده است. جامعه ی آماری تحقیق، ساکنان شهرهای مختلف ایران است که در سال ۱۴۰۳ تعداد ۱۰۵ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب و پرسش نامه محقق ساخته برای آنها تکمیل شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS و آزمون همبستگی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد در بین ابعاد متغیر توسعه پایدار، بعد اجتماعی بیشترین میانگین را به خود اختصاص داده است. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان می دهد بین توسعه گردشگری و توسعه پایدار شهری نشانگر همبستگی مثبت و معنی داری می باشد. این نشان می دهد که با افزایش توسعه گردشگری، توسعه پایدار شهری نیز به طور کلی افزایش می یابد. به طور کلی، در حالی که گردشگری می تواند از توسعه پایدار شهری حمایت کند، برنامه ریزی و ارزیابی دقیق برای کاهش اثرات نامطلوب بالقوه ضروری است.

کلیدواژه ها:

توسعه ، پایداری ، گردشگری شهری ، توسعه پایدار شهری