تحلیل سیاست های تامین مالی مسکن در ایران بعد از انقلاب
- سال انتشار: 1403
- محل انتشار: کنفرانس بین المللی معماری، شهرسازی، هنر، طراحی صنعتی، ساخت و فناوری حکمت بنیان
- کد COI اختصاصی: ICAHU01_2065
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 84
نویسندگان
دانشیار گروه شهرسازی دانشگاه ارومیه
دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه ارومیه
دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه ارومیه
چکیده
مسکن به عنوان یکی از نیازهای اساسی انسان، پس از انقلاب اسلامی ۱۳۷۵ در ایران به یکی از اولویت های اصلی دولت تبدیل شد. این مقاله به بررسی سیاست های تامین مالی مسکن در جمهوری اسلامی ایران پس از انقلاب می پردازد. این تحقیق از نوع کاربردی است و روش پژوهش مقاله حاضر توصیفی-تحلیلی می باشد. محدوده زمانی موردمطالعه برنامه عمرانی کشور بعد از انقلاب و توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی را شامل می شود. اطلاعات موردنیاز به صورت اسنادی از برنامه های مصوب قبل و پس از انقلاب اسلامی جمع آوری شده است. ازاین رو، روش جمع آوری اطلاعات در تحقیق حاضر اسنادی می باشد. در این بررسی، چهار دوره اصلی شامل دهه ۱۳۰۶ (دوره جنگ و بازسازی)، دهه ۱۳۰۷ (همکاری با بخش خصوصی و تعاونی ها)، دهه ۱۳۰۸ (طرح مسکن مهر) و دهه ۱۳۰۹ به بعد (استفاده از ابزارهای مالی نوین) مورد تحلیل قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد که این سیاست ها توانسته اند به افزایش تعداد واحدهای مسکونی و تسهیل دسترسی به مسکن کمک کنند، اما چالش هایی نظیر کیفیت پایین ساخت وساز، تاخیر در تحویل پروژه ها و تاثیرات منفی تورم بر بازار مسکن همچنان وجود دارد. برای بهبود این سیاست ها در آینده، تاکید بر کیفیت ساخت وساز، پایداری مالی و استفاده از فناوری های نوین ضروری به نظر می رسد. این مقاله به تبیین نقاط قوت و ضعف سیاست های مذکور پرداخته و راهکارهایی برای بهبود وضعیت مسکن در ایران ارائه می دهد.کلیدواژه ها
سیاست های تامین مالی مسکن, بازار مسکن, برنامه های عمرانی, مسکن ملیمقالات مرتبط جدید
- بهبود مدیریت بحران در ایران: تحلیل اجرای توصیه های ارزیابی و چالش های موجود
- ارزیابی حسابرسان خارجی از عملکرد حسابرسی داخلی در شرکت های پارک علم و فناوری فارس
- فلسفه اخلاقی و باورهای اخلاقی حسابرسان
- نقش هوش مصنوعی در آینده حسابداری: فرصتها و چالشها
- تاثیر یادگیری سازمانی بر آموزش و بهسازی منابع انسانی با نقش تعدیلگر هوش سازمانی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.