از سنت تا مدرنیته؛ سیر تطور معماری ایستگاه های راه آهن ایران و ترکیه در دوره پهلوی و جمهوری ترکیه (۱۳۵۷-۱۳۰۰ ه.ش / ۱۹۷۸-۱۹۲۱ م)
- سال انتشار: 1403
- محل انتشار: کنفرانس بین المللی معماری، شهرسازی، هنر، طراحی صنعتی، ساخت و فناوری حکمت بنیان
- کد COI اختصاصی: ICAHU01_0936
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 187
نویسندگان
پژوهشگر دکتری تخصصی معماری، گروه معماری، واحد تهرانمرکزی، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران.
استاد گروه معماری، واحد تهرانمرکزی، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران.
استادیار گروه معماری، واحد تهرانمرکزی، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران.
استادیارگروه معماری و شهرسازی، واحد هشتگرد، دانشگاه آزاد اسلامی، هشتگرد، ایران.
چکیده
مقدمه/بیان مساله: معماری ایستگاه های راه آهن به عنوان یکی از نمادهای مدرنیزاسیون، بازتابی از تحولات اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی-سیاسی هر کشور است. در ایران و ترکیه، دوره پهلوی و جمهوری ترکیه شاهد دگرگونی های عمده ای در معماری ایستگاه های راه آهن بوده که تحت تاثیر مدرنیسم، ملی گرایی و تعامل بین المللی شکل گرفته است. با این حال، بررسی تطبیقی این سیر تطور کمتر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. اهداف: این پژوهش با هدف بررسی و تحلیل روند تکامل معماری ایستگاه های راه آهان ایران و ترکیه در بازه زمانی ۱۳۵۷-۱۳۰۰/ه.ش ۱۹۷۸-۱۹۲۱م، به دنبال شناسایی شباهت ها، تفاوت ها و عوامل موثر در شکل گیری آن معماری در دو کشور است. روش تحقیق: در این تحقیق از روش تفسیری-تاریخی استفاده شده و گردآوری داده ها به شکل اسنادی و کتابیانه ای گرفته شده است. یافته ها: نتایج نشان می دهد که معماری ایستگاه های راه آهن ایران و ترکیه در این دوره تحت تاثیر رویکردهای ملی گرایانه و مدرنیستی قرار داشته است. در ایران، سبک معماری اغلب ترکیبی از نئوکلاسیک و معماری ملی گرایانه با تاثیر از معماری اروپایی بوده، در حالیکه در ترکیه، معماری ایستگاه ها ابتدا با رویکردی نئوکلاسیک و عثمانی جدید آغاز شده و به تدریج تحت تاثیر مدرنیسم غربی قرار گرفت. نتیجه گیری: تحلیل تطبیقی معماری ایستگاه های راه آهن در این دو کشور نشان می دهد روند مدرنیزاسیون ایستگاه های راه آهن در هر دو کشور تحت تاثیر سیاست های ملی گرایانه بوده، اما ایران به طور نسبی تمایل بیشتری به حفظ عناصر سنتی در طراحی ها داشته، در حالیکه ترکیه به سمت مدرنیسم غربی حرکت کرده است. این پژوهش نشان می دهد که تغییرات معماری ایستگاه های راه آهن در هر دو کشور بازتابی از سیاست های کالن توسعه ای، تعامل فرهنگی و شرایط اجتماعی-اقتصادی آن دوران بوده است.کلیدواژه ها
معماری ایستگاه های راه آهن, تحول اجتماعی-فرهنگی, دوره پهلوی و جمهوری ترکیهمقالات مرتبط جدید
- بهبود مدیریت بحران در ایران: تحلیل اجرای توصیه های ارزیابی و چالش های موجود
- ارزیابی حسابرسان خارجی از عملکرد حسابرسی داخلی در شرکت های پارک علم و فناوری فارس
- فلسفه اخلاقی و باورهای اخلاقی حسابرسان
- نقش هوش مصنوعی در آینده حسابداری: فرصتها و چالشها
- تاثیر یادگیری سازمانی بر آموزش و بهسازی منابع انسانی با نقش تعدیلگر هوش سازمانی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.