امیرحسین حکمی والا - دانشکده مهندسی پزشکی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
مهران صولتی هشجین - دانشکده مهندسی پزشکی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
کبری امیدفر - مرکز تحقیقات غدد درون ریز و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران
صهبا مبینی - مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی تولیدمثل، پژوهشکده ف نآوری های نوین علوم پزشکی جهاد دانشگاهی-ابن سینا

داربست های کامپوزیتی چهار جزئی ژلاتین- کیتوسان/ کلسیم فسفات دوفازی ساخته شد و ساختار، خواص مکانیکی، و زیست سازگاری داربست ها مورد بررسی قرار گرفت. فاز سرامیکی با استفاده از روش ماکرو ویو سنتز نسبت های مورد نیاز با استفاده از روش شبکه های عصبی مصنوعی محاسبه شد. نسبت ژلاتین به کیتوسان با توجه به تحقیقات پیشین ثابت در نظر گرفته شد. پودر سرا میک با استفاده از تکنیکهای طیف سنجی پراش پرتو ایکس (XRD)و فرو سرخ (FTIR) مشخصه یابی و حضور 68 درصد هیدروکسی آپاتیت در فاز سرامیکی نشان داده شد. پنج نمونه با نسبت فاز سرامیکی متفاوت مورد بررسی قرار گرفت و آزمون های مکانیکی بر روی آنها انجام شد. نتایج حاکی از آن بود که با افزایش فاز سرامیکی مدول یانگ تا 7 برابر، استحکام تسلیم تا 3 برابر و استحکام فشاری داربستها تا 2 برابر افزایش می یابد.زیست فعالی داربست ها با استفاده از محلول شبیه سازی شده بدن (SBF) در فواصل زمانی 7 و 14 روز مورد ارزیابی قرار گرفت. با استفاده از مطالعات میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و آنالیزهای طیف سنجی (FTIR و XRD) شکل گیری بلورک ها بر روی نمونه ها نشان داده شد که حاکی از زیست فعالی قابل قبول داربست ها بود. به منظور انجام تست سمیت از داربست ها در زمان های 3 روز و 7 روز عصاره تهیه شد و آزمون MTT بر روی آنها انجام شد که عدم سمیت داربست ها را ثابت کرد. در مجموع نتایج حاصل از آزمونهای گوناگون، بر قابلیت بالای داربست ها به عنوان جایگزین بافت استخوانی دلالت داشت.

نانوکامپوزیت پلیمر/ سرامیک، کیتوسان، ژلاتین، کلسیم فسفات دوفازی ، داربست متخلخل ، مهندسی بافت استخوان