مرضیه عظیمی - شرکت سیماب رزین
مهرک صفرزادگان - شرکت سیماب رزین

برای انجام آزمایشها، 400 میلی لیتر آب درون بشر می ریزیم و به مرور خاک افزوده می شود (زیر میکسر با دور متغیر)، سپس قطره قطره افزودن روانساز را شروع می نماییم. افزودن خاک و روانساز آن قدر ادامه پیدا میکند تا دوغاب دیگر روان ساز را نپذیرد. سپس دوغاب بمدت یک روز با پوشش مناسب نگهداری می شود و روز بعد، دوباره افزودن روانساز و خاک را ادامه می دهیم تا ویسکوزیته دوغاب در خط تولید بدست آید. سپس با توزین مقادیر دوغاب و روانساز مصرفی می توان غلظت جامد در دوغاب و درصد روانساز مصرفی را محاسبه کرد. روانسازها می توانند آلی یا غیرآلی (معدنی) باشند. در غلظتهای برابر، روانسازهای آلی موثر تر بوده و حساسیت کمتری در مواجهه با دیگر یونها دارند و قدرت پایداری بیشتری نیز دارند. در بین روانسازهای آلی، روانسازهای اکریلیکی بهتر از روانسازهای متداول دیگر هستند، هم چنین حساسیت کمتری نسبت به تداخل با دیگر کاتیونها و Over Deflocculation دارند که در پژوهش انجام شده این برتری مورد بررسی و تست قرار گرفته است.