بررسی رابطه بین نرخ ارز و شاخص قیمت بورس اوراق بهادار تهران ؛ تحلیل داده های ماهانه از فروردین ۱۳۹۷ تا تیر ۱۴۰۰ با استفاده از مدل ARDL

در این پژوهش، رابطه بین نرخ ارز و شاخص قیمت بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از دادههای ماهانه از فروردین ۷۹۳۱ تا تیر ۰۰۴۱ و روش خودرگرسی ون با وقفههای توزیعی (ARDL) بررسی شده است. هدف اصلی این مطالعه، تحلیل رابطه بلندمدت و کوتاهمدت بین نرخ ارز و شاخص قیمت بورس و ارائه پیشنهادات سیاستی برای بهبود وضعیت بازار سرمایه است. دادههای مورد استفاده شامل لگاریتم شاخص قیمت بورس اوراق بهادار تهران (TEPIX) و لگاریتم نرخ ارز (بر اساس دالر) می باشد. نتایج آزمون مانایی (ADF) نشان میدهد که هر دو متغیر در سطح مانا نبوده و در تفاضل اول مانا هستند. برآورد مدل ARDL نشان میدهد که در بلندمدت، رابطه مثبت و معناداری بین نرخ ارز و شاخص قیمت بورس وجود دارد. ضریب نرخ ارز در مدل بلندمدت برابر با ۷۱.۱ و ضریب شاخص قیمت بورس برابر با ۸۴/۰ است که هر دو از نظر آماری معنادار هستند. همچنین، الگوی تصحیح خطا (ECM) نشان میدهد که در هر دوره حدود ۳ درصد از عدم تعادلها به سمت تعادل بلندمدت تعدیل می شود. یافتهها حاکی از آن است که افزایش نرخ ارز در بلندمدت به دلیل بهبود توان رقابتی شرکتهای صادرکننده، باعث رونق بازار بورس می شود. با این حال، در کوتاهمدت، نوسانات نرخ ارز می تواند تاثیرات منفی بر بازار بورس داشته باشد. پیشنهاد می شود سیاستگذاران با مدیریت صحیح نرخ ارز و حمایت از شرکتهای بورسی، به ثبات بازار سرمایه کمک کنند. این مطالعه می تواند به عنوان مبنایی برای تصمیم گیری های سیاسی در حوزه بازار سرمایه و ارز مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

شاخص قیمت بورس اوراق بهادار ، نرخ ارز ، رویکرد ARDL