اخلاق در حسابداری و حسابرسی

حرفه حسابداری و حسابرسی با یکی از حساس‌ترین موضوعات مرتبط با اشخاص جامعه یعنی مال و دارایی افراد در ارتباط است. حسابداران مانند پزشکان هستند که اعتماد شخص مقابل ، نقش اصلی را در شغل و حرفه آنان دارد. بی‌اعتمادی صاحبکار آفت سیستم‌های حسابداری و حرفه است. موضوع اصلی در زمینه حرفه حسابداری، این مزیت انحصاری حسابرسی قانونی است که حسابداران رسمی از آن برخوردار هستند؛و همچنین توانایی پاسخگویی که از ملزومات این مزیت انحصاری است. حرفه از طریق ویژگیهای برتر خود همچون استقلال، درستکاری و حفظ منافع عموم، این مزیت انحصاری را مصون می دارد. ارتباط میان این ویژگیها و رفتار حرفه ای محور اصلی بسیاری از انتقادات وارده به حرفه است. قصور عمده در حسابرسی همانند خطاها و لغزشهای غیر معمول و استثنایی، باعث زیان سرمایه گذاران می شود که این امر خارج از آن مفروضات اخلاقی است .با این حال، کانون توجه رفتار حرفه ای و اصول اخلاقی در زمینه حسابرسی، تصمیم های اخلاقی است که نباید به آنها به عنوان یک موضوع ساده و کم اهمیت توجه شود .بنابر این توجه به آیبن رفتار حرفه ای حسابرسی ،موسسه های حسابرسی را ملزم به ارائه واکنش در برابر فعالیت های غیر قانونی افرادی می کند که اعمال و رفتارشان آثار سوئی بر رفتار دیگران دارد .همچنین این موسسه ها باید برای حفظ شهرت و اعتبار، به تعهد های قانونی خود پایبند باشند.تحقیق های انجام شده کنونی در زمینه آیین رفتار حرفه ای حسابداران و حسابرسان، برافزایش فهم پذیری و پذیرش اصول اخلاقی حرفه ای پذیرفته شده متمرکز شده است . استمرار رفتار های غیر اخلاقی نشان داد که اصول اخلاقی در حرفه حسابداری و حسابرسی فراتر از رعایت قواعد فنی است.بدین ترتیب، ضرورت رعایت اخلاق بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت و فدراسیون بین المللی حسابداران، به کمیته ای ماموریت داد تا نسبت به تهیه آیین رفتار حرفه ای اقدام نماید.این کمیته، در سال 1996 اولین آیین رفتار حرفه ای حسابداران را تدوین نمود تا به عنوان الگو و رهنمود اخلاقی، مورد استفاده قرار گیرد

کلیدواژه ها:

حرفه حسابداری وحسابرسی ، رفتار حرفه ای ، اخلاق حسابداری