بررسی تطبیقی نظریه های مطرح شایستگی محیط و تطبیق پذیری در فضای کالبدی

با افزایش جمعیت، تغییرات آب و هوایی و نیازهای متنوع اجتماعی، فضاهای معماری و شهری باید قابلیت انطباق و پاسخگویی به عوامل محیطی و انسانی را داشته باشند. عدم توجه به این شایستگی ها می تواند منجر به مشکلاتی از قبیل ناپایداری محیطی، کاهش کیفیت زندگی و پیدایش نارضایتی های اجتماعی گردد.هدف از این پژوهش بررسی تطبیقی نظریه های مطرح شایستگی محیط و تطبیق پذیری در فضای کالبدی معماری است. شایستگی محیط و تطبیق پذیری دو مفهوم کلیدی در طراحی معمارانه هستند که تاثیر عمده ای بر کارایی، انعطاف پذیری و رفاه کاربران فضاهای معماری دارند. در این پژوهش، ابتدا مفاهیم و تعاریف مختلف شایستگی محیط و تطبیق پذیری مورد بررسی قرار می گیرد و سپس نظریه ها و مدل های موجود در این زمینه تحلیل و مقایسه می شود. همچنین، به بررسی چگونگی تطبیق این نظریه ها با نیازهای معاصر در طراحی فضاهای معماری پرداخته خواهد شد. لذا راستای تحلیلی پژوهش در جهت پاسخ به این سوال است که؛ مفاهیم و عوامل مشترک شایستگی محیط و تطبیق پذیری در فضای کالبدی معماری کدامند؟روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی و در قالب مطالعات کتابخانه ای و داده ها و اسناد علمی معتبر می باشد.این مطالعه می تواند به معماران و طراحان در درک بهتر مفاهیم شایستگی محیط و تطبیق پذیری و به کارگیری موثرتر آنها در فضای معماری کمک کند.

کلیدواژه ها:

شایستگی مکان ، تطبیق پذیری ، رفتار محیطی ، فضای کالبدی