ماتریس های ادراک فضایی انسان در معماری بیان نظریه هایی در باب ادراک انسان درجهت تعامل باعناصرو فضای معماری

بسیاری از معماران و نظریه پردازان، در مورد روش هایی که می توان فضاهای معماری را ادراک نمود فرضیه داده اندکه مطالعه رویکردهای آنان از ادوار گذشته تا کنون می تواند به ما در پیشبرد و ادامه تحقیقات بعدی وکشف دستاوردهای جدید در حوزه ادراکی انسان از عناصر و فضاهای معماری یاری رساند. اگر بخواهیم درک انسان از فضاها و عرصه بندی آنها که توسط عناصر معماری انجام می شود را در نظر بگیریم می توانیم یکی از آن عناصر که دیوار می باشد را با نگاه ادراکی در فضا که تاکنون به آن کمتر پرداخته شده است مورد توجه قرار دهیم؛که به منزله کشف آن، می بایست نظریات مطرح شده را که به شیوه ای جامع از طریق تجسم ارزش های اجتماعی، فرهنگی، روانی و زیبایی شناسی نمود پیدا می کنند مورد مطالعه دقیق تر و با رویکرد انسانی تر به معماری بررسی نماییم. بدین منظور، این مقاله، که از لحاظ هدف، توسعه ای کاربردی و به لحاظ روش گرد آوری داده ها توصیفی تحلیلی می باشد، از طریق مطالعات کتابخانه ای و بررسی نظریات اندیشمندان در این حوزه در چارچوب زمانی آن پرداخته است که در جداول و نمودارهای موضوعی مقاله ارائه شده است و درنتیجه می توان اذعان نمود که این نظریات از طریق پیوند پدیدارشناسی و روان شناسی ادراک، به قضاوت زیبایی شناسی دست پیدا کرده اند؛ در نتیجه طبق آن بایستی فضاهای معماری را «تجربه» نمود.

کلیدواژه ها:

ادراک انسان ، فضای معماری ، پدیدارشناسی ، زیبایی شناسی ، نظریه ادراکی