اثربخشی بازی درمانی بر آشفتگی شناختی ورزشکاران کم توان ذهنی

آشفتگی روان شناختی وضعیتی ذهنی است که با مشکل در درک و پردازش با حفظ اطلاعات همراه است. بنابراین هدف پژوهش حاضر اثربخشی بازی درمانی بر آشفتگی شناختی ورزشکاران کم توان ذهنی بود. جامعه آماری این پژوهش ۸۰ نفر از ورزشکاران کم توان ذهنی کشور بودند که نمره های آزمون آشفتگی شناختی یک انحراف معیار بالاتر از میانگین بود. از جامعه ۴۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. طرح پژوهش طرح شناختی مالسون (۲۰۰۱) بود. گروه آزمایشی با پیش آزمون پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. ابزار مورداستفاده، مقیاس آشفتگی شناختی مالسون یک هفته با پیش آزمون یک روز بعد از مداخله به مدت ۱۰ الی ۲۵ دقیقه و یکبار در هفته تحت مداخله به مدت یک هفته تحت مداخله و پس آزمون یک مرتبه دریافت کرد. پس آزمون و پیگیری یک روز و دو هفته بعد از آزمون اجرا شد. تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و مستقل استفاده شد. نتایج تفاوت معنی داری در میانگین گروه آزمایش و کنترل مشاهده شد. بنابراین به نظر می رسد بازی درمانی گروهی کاهش آشفتگی شناختی را در گروه آزمایش نشان داد که در آزمون پیگیری نی مثبت و می توان از این روش به عنوان راهی برای کنترل و بهبود آشفتگی شناختی در ورزشکاران استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

کم توان ذهنی ، آشفتگی شناختی ، ورزشکاران