حمید حیدری مکرر - استادیاردانشگاه زابل
رضوان هاشمی - دانشجوی کارشناسی ارشدبرنامه ریزی روستایی
فرهاد مومنایی - دانشجوی کارشناسی ارشدبرنامه ریزی روستایی

تحولات اخیرجوامع بشری ازنظررشدجمعیت علوم و تکنولوژی و مسائل زیست محیطی اهمیت کشاورزی را بیش ازپیش نمایان ساخته است رشدبی رویه و شتابان جمعیت بویژه درکشورهای کمتر توسعه یافته مسئله تامین غذا و امنیت غذایی را به یکی ازمسائل بحرانی و انسانی تبدیل نموده است و مقوله تامین غذا به یک اهرم سیاسی و اعمال فشاردرتعاملات بین المللی تبدیل شده است و ازسوی دیگر توجه به بخش کشاورزی بعنوان یکی اززیربناهای اصلی اقتصاددرکنار صنعت درجهانا مروز یکی ازکارامدترین رویکردها جهت مقابله با فقرجوامع درجهان سوم معرفی شده است لذا بخش کشاورزی و خودکفاییآن جزو مقوله هایی است که دربسیاری ازکشورها موردبحث و مطالعه قرارمگییرد ازاین منظور جمهوری اسلامی ایران نیز ازاین امرغافل نبوده و باتوجه به داشتن ویژگیهای خاص منطقه ای منابع غنی و گسترده و نیروی انسانی جوان و پیا توسعه و رشدکشاورزی راجزو مسائلی که توجه جدی را می طلبد قرار داده است یکی ازمقاصد کلی دولت حمایت ازتولیدات کشاورزی به عنوان اصلی ترین عامل تولید است که نقش اساسی درتوسعه پایدارروستایی دارد همچنین مناطق روستایی به عنوان بخش مولد و تامین کننده نیازهای ضروری انسان نقش قابل ملاحظه ای دررشدوتوسعه کشور به عهده دارند هدفاین مقاله بررسی چگونگی سیاست ها و حمایت های دولت ازکشاورزی به عنوان مهمترین عامل درتولید ملی سرزمین و تحقق توسعه پایدارروستایی و ارایه راه حل هایی برای دستیابی به این اهداف است

توسعه پایدار، روستا، کشاورزی، تولید ملی