بررسی موانع پذیرش تجارت سیار در صنعت خرده فروشی

هدف از پژوهش شناسایی و رتبه بندی موانع پذیرش تجارت سیار از نظر خبرگان صنعت خرده فروشی است. در این تحقیق از روش آمیخته (کیفی سپس کمی) استفاده شده است. در فاز اول تحقیق (فاز کیفی - پیمایشی) با روش نظریه داده بنیاد، مصاحبه ی عمیق از افراد در راستای سوالات پژوهش، پرسش های الزم با ۱۰ نفر از خبرگان تجارت سیار با روش تصادفی صورت گرفت. داده های حاصل از مصاحبه در سه مرحله ی باز، محوری و انتخابی کدگذاری شدند و در نهایت شاخص ها و مولفه های مانع پذیرش تجارت سیار استخراج شد. در فاز کمی پژوهش، برازش و رتبه بندی موانع پذیرش تجارت سیار با ارائه ی پرسش نامه به جامعه ی آماری انجام گرفت. به صورتی که جامعه ی آماری مشتریان شرکت صنعت خرده فروشی بود و برای تعیین حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان نمونه ای به حجم حداقل ۱۱۳ نفر با توجه به حجم نمونه انتخاب گردید، و بحث و بررسی در راستای موانع تجارت سیار در صنعت خرده فروشی که در هیچ یک از تحقیقات پیشین عنوان نشده به عنوان نوآوری تحقیق مطرح شد. در نهایت یافته های پژوهش نشان دادند که موانع زیرساختی، فرهنگی، مدیریتی و حقوقی - دولتی به عنوان موانع اصلی تجارت سیار در صنعت خرده فروشی شناسایی شدند. در بین موانع اولویت بندی به این شکل بود که مانع فرهنگی با ضریب مسیر ۳۱/۰ بعنوان مهمترین مانع شناسایی شد؛ پس از آن نیز مانع زیرساختی با ضریب مسیر ۰۳/۰ دومین و مانع دولتی با ضریب مسیر ۲۶/۰ سومین مانع مهم شناسایی شده در این پژوهش بود و نهایتا مانع مدیریتی نیز با ضریب مسیر ۲۲/۰ دارای کمترین میزان اهمیت بود.

کلیدواژه ها:

تجارت سیار ، صنعت خرده فروشی ، موانع زیرساختی ، موانع فرهنگی ، موانع مدیریتی ، موانع حقوقی - دولتی