هوشنگ ملک نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز
سمیرا عرب زاده - مهندس بهداشت محیط، کانون مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
نرگس شمس الدینی - دانشجوی کارشناسی ارشد
حسنیه ایرانی - دانشجوی کارشناسی مهندسی بهداشت محیط، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

با تغییر یافتن اصطلاح توسعه از کلاسیک به نوین، توسعه پایدار و از جمله آن مسائل زیست محیطی تبدیل به ارکان اصلی توسعه گردیده که در این بین روند رو به رشدآگاهی مردم جامعه نسبت به مهم بودن مسائل زیست محیطی در قالب توسعه پایدار درجهان دارای ضریب اهمیت بالایی می باشد. توسعه پایدار مترادف با تأمین نیازهای نسل جدید بدون به خطر انداختن توانایی نسل های آینده برای تأمین نیازهایشان می باشد. توسعه پایدار فصل مشترک رشد اقتصادی با پیشرفت اجتماعی وکارآمدی فعالیت های زیست محیطی به شمار می آید. رعایت اصول توسعه پایدار و حفظ تنوع زیستی و یا به عبارتی حفظ طبیعت وگسترشفر نگ آن، معیار ای اساسی و مهم برای ارزیابی رشد جوامع می باشند. مؤثر ترین گام در جهت حفظ محیط زیست، ارزیابی رفتار وعملکرد مردم در رسیدن به اصول اولیه زندگی پایدار می باشد، یعنیمردم باید رفتار خود را در برخورد با محیط زیست طوری ارزیابی کنند تا به منش ثابت واصول همزیستی با طبیعت دست یابند آموزش محیط زیست می تواند تأثیر قابل ملاحظه ای در تقویت فرهنگ زیست محیطی و رسیدن به اهداف توسعه پایدار دارا باشد بنابراین برای دست یافتن به توسعه ای پایدار یعنی توسعه ای با حفظ ارزش های زیست محیطی، باید به تغییر در فرهنگ زیستی جوامع پرداخت تا مردم تشکیل دهنده جوامع، منش خود را با پایداری و پویائی طبیعت مورد مطابقت قرار دهند.

مشارکت، آموزش محیط زیست، توسعه پایدار.شاخص های توسعه پایدار