نعمت الله اکبری - استاد تمام اقتصاد شهری و منطقه ای، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان
ئاسو اسماعیل پور - دانشجوی کارشناسی ارشد توسعه اقتصادی و برنامه ریزی، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان
علی سرخوش سرا - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم اقتصادی، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان

وارد کردن شرایط ریسک در بخش کشاورزی امری اجتناب ناپذیر است. این موضوع سیاستگذاران بخش کشاورزی را بر آن داشته است تا به برنامهریزی و مدیریت درست منابع موجود بپردازند. در این مطالعه ابتدا به کمک مدلهای برنامهریزی تصادفیکه قادر به دخالت دادن شرایط ریسک در جواب نهایی مسئله میباشند، مناسبترین الگوی بهینه کشت محصولات زراعی شامل گندم (آبی و دیم)، جو (آبی و دیم)، ذرتدانهای، چغند قند و سیبزمینی در مزارع مورد مطالعه تعیین و سپس به شناسایی پرریسکترین و کم ریسکترین محصولات مزارع پرداخته شدهاست و در نهایت سعی شده تا به مقایسه و ارزیابی جوابهای حاصل از این تکنیکها پرداخته شود. تکنیک مورد استفاده در این مطالعه، برنامهریزی خطی و برنامهریزی موتادMOTAD) میباشد. این مطالعه بر روی مزارع شهرستان مهاباد در استان آذربایجانغربی در سالهای زراعی 1378 تا 1390 صورت گرفته است. نتایج حاکی از آن است که مناسبترین الگوی کشت محصولات زراعی در مزارع مورد مطالعه (شهرستان مهاباد) با توجه بهسطوح حداقل و حداکثر درآمد انتظاری قابل حصول و محدودیتهای پیشروی، قرار دادن الگوی گندمآبی، گند مدیمی، سیب - زمینی ، جوآبی و ذرت دانهای در سبد محصولات قابل کشت در مزارع میباشد و کشت محصولات جو دیمی و چغندرقند به کشاورزان مزارع مورد مطالعه توصیه نمیشود

الگوی بهینه کشت، ریسک، محصولات زراعی، برنامهریزی خطی، برنامهریزی موتاد