بررسی تناوب زراعی و سیستم های کاشت نیشکر در خوزستان

نیشکر گیاهی است چند ساله که حدود 4 تا 5 سال عمر دارد. کشت نیشکر در ایران سابقه چندین هزار ساله دارد و بر طبق شواهد و قرائن در دوران ساسانیان کشت نیشکر و صنعت تولید شکر از آن در نواحی جنوبی ایران بخصوص منطقه خوزستان رواج کامل داشته و مردم ایران به خوبی این گیاه و خواص آن را می شناخته اند . کشت بر روی زمین مسط ح در مواقعی که نیشکرتحت شرایط دیم و یا دیم همراه با آبیای تکمیلی است در حفظ رطوبت خاک اهمیت زیادی دارد. زمین با استفاده از یک یا دو بار شخم عمیق نرم شده و با یک گاو آهن چوبی جوبهای کم عمق 15-10 سانتیمتری در زمین ایجاد میکنند. سپس قلمه ها پشت سر هم و بدون فاصله( یا نیمه نیمه روی هم افتاده) در داخل جویها جاگذاری شده و بعد از پوشاندن روی قلمهها با خاک، توسط یک الوار چوبی سنگین خاک روی آنها فشرده میشود. در این روش رطوبت خاک حفظ شده و مدت جوانهزنی به میزان قلمه های بستگی دارد و میتواند حتی تا 2 ماه نیز طول بکشد. کشت داخل چاله نیز جهت حفظ رطوبت خاک مفید بنظر می رسد. درکشورهای مختلف که شرایط برای زیست آن مناسب باشد از یک تا چند سال از آن بهرهبرداری می شود و در صورتی که زمین دارای مواد غذایی کافی و کاملاً حاصلخیز باشد میتوان پس از آنکه نیشکر کشت گردید مدت 6 سال متوالی آنرا در زمین نگهداریکرد و هر 18-12 ماه یکبار از آن محصول برداشت نمود. در شرایطی که زمین دارای درجه حاصلخیزی کم باشد بیش از 3-2مرتبه نمیتوان از کشت نبات محصول خوب برداشت نمود. در بعضی از کشورها همه ساله کشت را تجدید میکنند. لکن باز هم سال آینده در همان زمین نیشکر می کارند و طول دوره زندگی نبات از کاشت تا برداشت حدود 20-14 ماه خواهد بود. در خوزستان برای نیشکر تناوب 5 ساله در نظر گرفتهاند. بر این اساس بهترین تناوب برای مناطقی مانند خوزستان که مدت چند سال نیشکر در زمین باقی میماند سال اول- نیشکر سال دوم- نیشکر ، سال سوم- نیشکر ، سال چهارم- نیشکر ، سال پنجم - نیشکر ، سال ششم- کود سبز می باشد

کلیدواژه ها:

بررسی ، تناوب زراعی ، خوزستان ، سیستم کاشت ، نیشکر