سمیه مرادحاصلی - کارشناس ارشدمهندسی کشاورزی
علی اصغر میرک زاده - استادیاردانشگاه رازی

ازشروع تاریخ بشرمساله محیط زیست موردتوجه نسل ها بوده و امروزه بروز مسائل بیشمار درمحیط زیست موجب شده است تا جامعه انسانی دریابد که گستره فعالیت های وی درمحیط زیست بدونحدومرز است اما امروزه عمدتا حداکثر تلاش کشاورزان معطوف به حداکثرتولید است و کمترین توجه رابه بعدزیست محیطی دارند وهرساله علیرغم مصرف سموم و موادشیمیایی درکشاورزی نه تنها خسارت ها کمتر نشده بلکه سطوح الودگی افزایش یافته و فرایند تولیدبامشکل روبرو شده است دربسیاری ازنقاط جهان کشاورزی متمرکز موجب شده تا پیامدهای زیست محیطی مانند ویران کردن زمین استفاده بی رویه ازمنابع آب انتشارگازهای گلخانه ای افزایش فرسایش خاک و کاهش تنوع زیستی رخ دهد دراین میان کشاورزی ارگانیک سیستمی است که ازکاربرد مستقیم یا مصرف همیشگی آن دسته ازموادشیمیایی که به راحتی حل میشوند و همچنین کاربرد هرماده ضدحیاتی دیگر حتی اگرمنشا طبیعی هم داشته باشند مخالف است بایددرنظرداشت که بخشی ازتخریب و الودگیهای محیط زیست ناشی ازعدم اگاهی و اطلاعات کشاورزی نسبت به مسائل زیست محیطی است باتوجه به اینکه اموزش نقش حیاتی درپیشگیری ازتخریب والودگی محیط دارد چرا که بدون افزایش سطح اگاهی های کشاورزان درزمینه حفاظت ازمحیط زیست نمی توان امیدی به بهبود وضعیت زیست محیطی داشت

کشاورزی محیط زیست، کشاروزی رایج