علی شاهنظری - استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری.
مهدی جعفری - دانشجوی دکتری مهندسی آبیاری و زهکشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
حسن علی بخشی - دانشآموخته کارشناسی ارشد مهندسی آبیاری و زهکشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
عبداله درزی - استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

نگرش جدید در طراحی سیستمهای زهکشی، اهداف کشاورزی و زیست محیطی را با هم مورد بررسی قرار میدهد. عمق،فاصله و پوشش زهکشها از پارامترهای مهم در طراحی سیستمهای زهکشی زیرزمینی میباشند که تعیین مناسب آن هادر عملکرد مطلوب سیستم زهکشی و اثرات زیست محیطی آن، نقش مهمی ایفا م یکند. بدلیل جدیدالاحداث بودن سیستمهای زهکشی زیرزمینی در اراضی شالیزاری، بررسی کیفیت زهآب آن با توجه به شرایط خاص حاکم بر خاک هایشالیزاری امری ضروری میباشد، لذا تحقیقی در اراضی شالیزاری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری با هدفبررسی کیفیت زهآب سیستمهای زهکشی انجام شد. تیمارهای مورد آزمایش عبارت بودند از: سیستم زهکشی زیرزمینی با عمق 0/65متر با فاصله زهکش 15 متر با پوشش معدنیD0.65L15S)و عمق0/65متر با فاصله زهکش 15 متر باپوشش مصنوعیD0.65L15F)از تیر 1390 تا فروردین 1391 در طول مدت یک فصل کشت برنج و کلزا، میزان Na, Ca, HCO3, ECزهآب زهکشهای مختلف اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که افزایش کود اوره به خاک، باعث افزایش میزان املاح خروجی شد. با گذر زمان و انجام زهکشی و آبشویی خاک، کیفیت آب خروجی از زهکشها بهتر شده و به وضعمتعادلی رسید. تیمارD0.65L15F بدلیل حجم بالای زهآب خروجی، میزان املاح کل زیادی را از واحد سطح خاک خارج کرد. همچنین غلظت املاح بیشتری داشته و در واقع کیفیت زهآب پایینتری داشت.

پوشش زهکشی، عمق زهکش، فاصله زهکش، برنج، کلزا،