نوآوری در تحلیل موارد غریب نحوی قرآن و پاسخ به شبهات
- سال انتشار: 1403
- محل انتشار: چهارمین همایش بین المللی وکالت، حقوق و علوم انسانی
- کد COI اختصاصی: RIGHTSCONF04_070
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 53
نویسندگان
کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث، دانشگاه پیام نور ایران
چکیده
بدون شک، شنیدن (سماع) منبع اصلی است که قواعد در آن ابتدا بنا شدند و بر اساس آن نحو شکل گرفت. همچنین پذیرفته شده است که شنیدن در یک رتبه واحد نبوده، بلکه سطوح آن به قوت و ضعف متفاوت است، بسته به فراوانی یا کمی کاربرد بلیغ. سطوح کمیابی متعدد است و شامل نادر، نادرتر، ضعیف، کم، شاذ و غیرمرسوم می شود. ادعا نمی کنم که تمایز بین این اصطالحات آسان است، زیرا نیاز به بررسی دقیق سماع و نحوه ای دارد که نحویان بر آن تکیه کردند تا قواعد را فرموله کنند. شاذ به چیزی اشاره دارد که توسط راویان نقل شده و از آنان در شعر یا گفتار شنیده شده است. اما غیرمرسوم (غریب) که مورد مطالعه ماست، به کلماتی یا عباراتی اشاره دارد که به ندرت در زبان شنیده می شدند و به صورت عمومی استفاده نمی شدند، بر خلاف کاربرد خصوصی. در زبان، نظرات غیرمرسوم فراوانی وجود دارد که الهام بخش مطالعات مستقل در حوزه صرف و نحو هستند. بدون شک، هر دانشمند نظرات متنوع و غیرمرسومی دارد و داوری درباره اینکه آیا چیزی غیرمرسوم است یا خیر، توسط نحویان تعیین می شود. آنها هستند که منحصر به فرد بودن یک نظر خاص را تایید می کنند. این پژوهش به شیوه توصیفی - تحلیلی به بررسی آیاتی می پردازد که حاوی نقض های دستوری نسبت به قوانین نحویان هستند. نمونه هایی منتخب از این آیات ارائه و مورد بحث قرار گرفته است تا قوت یا ضعف این دستورالعمل ها نشان داده شود. این پژوهش ضعف این دستورالعمل ها و تضاد آن ها با دیگر قوانین مشابه را آشکار می کند. به این ترتیب، وجود نقض های دستوری در قرآن کریم اثبات شد، چراکه قوانین نحوی قادر به تطابق با تمام روش های گفتاری عربی نیستند، زیرا نحویان در تدوین قوانین خود رویکردی هنجاری اتخاذ کرده اند.کلیدواژه ها
سماع, شاذ, قواعد غریب نحو قرآنی, نقد صرف و نحومقالات مرتبط جدید
- تحلیل مبانی فقهی حقوقی ماده ۳۰ قانون حمایت خانواده ۱۳۹۱ و نگاهی به رویه قضایی در این خصوص
- تحلیل حقوقی و فقهی تاثیر ماده ۲۹ قانون حمایت خانواده ۱۳۹۱ بر حقوق کودکان
- مفهوم و چهارچوب حقوقی حق فسخ در قراردادهای کار بر اساس قانون کار و رویه دیوان عدالت اداری
- نقش دفاتر اسناد رسمی و مشاورین املاک در اجرای قانون الزام
- بررسی تطبیقی کنوانسیون راجع به قانون حاکم بر مسئولیت ناشی از کالا با قوانین حمایت از حقوق مصرف کنندگان ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.