تاثیر افزایش تنوع گیاهی و گروه های عملکردی بر میزان ذخایر کربن خاک و جلوگیری از رواناب

این تحقیق به بررسی تاثیر افزایش تنوع گیاهی و گروه های عملکردی بر ذخایر کربن خاک و جلوگیری از رواناب در حوزه آبخیز جنوب سقز می پردازد. با توجه به مشکالتی نظیر کمبود ایستگاه های هیدرومتری و هزینه های باالی جمع آوری داده ها، استفاده از مدل های هیدرولوژیکی برای تخمین آبنمود سیالب ضروری است. در این مطالعه، ۱۵ ویژگی باراننمود به عنوان متغیر مستقل و ۱۱ ویژگی آبنمود به عنوان متغیر وابسته برای ۶۰ رگبار مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که چهار عامل کلیدی شامل زمان وقوع حداکثر شدت بارش، چارک اول، حداکثر شدت بارش و مدت بارش مازاد در تخمین آبنمود سیالب موثر هستند. برای بهبود دقت مدل ها، عالوه بر تحلیل عاملی، از عامل تورم واریانس برای انتخاب متغیرهای ورودی با کمترین همخطی استفاده شد. در نهایت، شبکه عصبی-فازی تطبیقی (ANFIS) به کار گرفته شد که توانست آبنمود سیالب را با دقت باالتری برآورد کند. این تحقیق نشان می دهد که تنوع گیاهی می تواند نقش موثری در افزایش ذخایر کربن خاک و کاهش رواناب داشته باشد. نتایج این پژوهش می تواند به عنوان ابزاری مفید در مدیریت منابع آب و طراحی سازه های هیدرولیکی در منطقه مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آبنمود سیالب ، تنوع گیاهی ، ذخایر کربن خاک ، شبکه عصبی-فازی ، تحلیل عاملی